كليدواژه :
آمادگي قلبي تنفسي , مدل هاي غير ورزشي , گام سنج , پرسشنامه بين المللي فعاليت بدني , عوامل محيطي-اجتماعي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
در جوامع بزرگ، آمادگي قلبي تنفسي (CRF) از مدل هاي روش هاي غير ورزشي با حداقل زمان و هزينه برآورد مي شود. در اين مطالعه ما به ارائه ي معادلات غيرورزشي براي پيشگويي CRF مي پردازيم و و تاثير مولفه هاي محيطي اجتماعي را بر آن بررسي مي كنيم.
مواد و روش كار
2490 زن و مرد رده ي سني 65-25 سال از شهرهاي مختلف ايران در اين مطالعه شركت كردند. VO2max، به عنوان شاخص استاندارد طلايي بررسي CRF، از طريق تست هاي ورزشي راكپورت و بروس (10% از هر رده ي سني و هر جنس) اندازه گيري شد. سه معادله ي غير ورزشي، VO2maxStep، VO2maxIPAQ-s و VO2maxIPAQ-l از طريق رگرسيون خطي مدل stepwise تعيين شد. متغيرهاي تخمين اين مدل ها شامل: فعاليت بدني (PA) (تعيين شده از طريق گام سنج و فرم كوتاه و بلند پرسشنامه ي بينالمللي سطح فعاليت بدني)، شاخص توده ي بدن (BMI)، نسبت كمر به لگن (WHR)، شاخص چاقي بدن (BAI)، سن، جنس و VO2maxROC بودند. براي مقايسه ي مقادير VO2max اندازه گيري شده و تخمين زده شده بر اساس سن، جنس، سطح تحصيلات و شهر محل سكونت افراد از آزمون تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري، تست بونفروني استفاده شد.
نتايج
ارتباط معناداري بين مقادير VO2max اندازه گيري شده و تخمين زده شده وجود دارد(p<0.05) (VO2maxIPAQ-l: R2adj=0.671
SEE=4.381, VO2maxStep: R2adj=0.543 and SEE=5.331 VO2maxIPAQ-s: R2adj=0.621 SEE=4.823).. همچنين تفاوت معناداري بين مقادير VO2max در زنان و مردان رده هاي سني مختلف در شهرهاي مختلف وجود داردp=0.05).
بحث و نتيجه گيري
نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه مدل هاي تخمين VO2max با تعداد گام، فرم كوتاه و بلند پرسشنامه بين المللي سطح فعاليت بدني (IPAQ) مي توانند به عنوان مدل هاي غير ورزشي تخمين VO2max در جامعه ي ايراني مورد استفاده قرار گيرد. همچنين عوامل محيطي اجتماعي نيز به عنوان مولفه هاي موثر در تعيين سطح فعاليت بدني (PA) و سطوح CRF در اين جامعه در نظر گرفته مي شوند.
چكيده لاتين :
Abstract
Background & Aims: In large populations, the level of cardiorespiratory fitness (CRF) can be evaluated by estimating non-exercise
models with the least amount of time and money. In this study, we present non-exercise equations for predicting CRF and also
investigate the effect of socio-environmental factors on it.
Materials & Methods: 2490 male and female subjects aged 25-65 years old from different cities of Iran participated in this study.
Rockport and Bruce (10% in each age category and gender) exercise test measured VO2max, a global standard for evaluation of CRF.
Three non-exercise equations including, VO2masStep, VO2maxIPAQ-s, and VO2maxIPAQ-l were estimated using Stepwise Linear
Regression. Variables for estimating these models are physical activity (PA) (obtained by pedometer and short and long-form of the
International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), separately), Body Mass Index (BMI) , Waist-Hip Ratio(WHR), Body Adiposity
Index (BAI ), age, gender, and VO2maxROC. For comparison between measured and predicted VO2max values based on age, gender,
level of education and city of residence Repeated Measures Analysis with Bonferroni Compare Main Effect test was used.
Results: There were significant relationships between measured and estimated VO2max (p<0.05) (VO2maxIPAQ-l: R2adj=0.671 and
SEE=4.381, VO2maxStep: R2adj=0.543 and SEE=5.331 and VO2maxIPAQ-s: R2adj=0.621 and SEE=4.823). Also, there were
significant differences between VO2max values in males and females in different age categories and city of residence (p<0.05).
Conclusion: The results of this study demonstrated that predicted VO2max models with SC, IPAQ-s, and IPAQ-l can be used as nonexercise
models for estimating VO2max in Iranian society, and socio-environmental factors are influential variables on PA and level
of CRF.
