بررسي تجربي و عددي فرآيند كشش عميق هيدروديناميكي ظرف‌هاي با سطح مقطع مستطيلي و بهينه‌سازي ابعاد ورق اوليه

توليد قطعات ورقي با مقطع مستطيلي با روش هاي كشش عميق سنتي با مشكلات زيادي همراه است. عدم دوار بودن و اختلاف در طول و عرض، شكل دهي اين قطعات را مشكل مي‌سازد. در اين مقاله، شكل دهي فنجان هاي مستطيلي در طي يك مرحله كه امكان توليد آن با روش‌هاي سنتي و براي عمق و شعاع گوشه مورد نظر وجود نداشته است، با استفاده از روش كشش عميق هيدروديناميكي با فشار شعاعي مورد بررسي قرار گرفت. در اين پژوهش، پس از طراحي و ساخت قالب و شكل‌دهي قطعه مستطيلي، نتايج به‌دست آمده از شبيهسازي با نتايج آزمايشگاهي مورد مقايسه و اعتباردهي قرار گرفت. به‌علاوه، اثر فشار شكل‌دهي روي توزيع ضخامت قطعه، مورد بررسي قرار گرفت. اين نتيجه حاصل شد كه با افزايش فشار شكل‌دهي تا حد بهينه، شكل‌پذيري و توزيع ضخامت بهبود مي‌يابد. هم‌چنين، با هدف حذف ناحيه فلنجي و بهبود شكل‌پذيري، بهينه‌سازي ابعاد ورق اوليه با استفاده از آناليز حساسيت انجام گرديد و اين نتيجه بهدست آمد كه با بهينه‌سازي شكل ورق مي‌توان ضمن بهبود توزيع ضخامت، دوربري نهايي را حذف و يك مرحله از توليد و در‌نتيجه، زمان و هزينه توليد را كاهش داد. در نهايت نشان داده شد كه مي‌توان با استفاده از ورق‌هاي اوليه بهينه، قطعه مستطيلي را در طي يك مرحله و به‌طور مطلوب شكل داد.