شماره ركورد :
1094256
عنوان مقاله :
گالاكتوره ناشي از داروهاي روان ‌پزشكي
عنوان به زبان ديگر :
Psychotropic-induced Galactorrhea
پديد آورندگان :
شالبافان، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات بهداشت روان - گروه روانپزشكي، تهران
تعداد صفحه :
3
از صفحه :
67
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
69
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
گالاكتوره , پرولاكتين , داروهاي روان‌پزشكي , ضد روان ‌پريشي‌ ها
چكيده فارسي :
اختلالات روانپزشكي از جمله شايع ترين بيماري ها و مسايل سلامت عمومي در همه جوامع از جمله ايران هستند به گونه اي كه در آخرين پايش كشوري 23.44% از جمعيت عمومي ايران مبتلا به اختلالات روان پزشكي در نظر گرفته شدند (1). لذا داروهاي روان پزشكي در حال حاضر از پرفروش ترين و پراستفاده ترين داروها به شمار مي روند كه نه تنها توسط روان پزشكان، بلكه توسط ساير متخصصان و پزشكان عمومي تجويز مي شوند. يكي از عوارض قابل توجه تعدادي از داروهاي روانپزشكي، گالاكتوره به شمار مي رود كه به ويژه براي زنان جوان كه درصد قابل توجهي از مبتلايان به اختلالات روان پزشكي را شامل مي شوند مي تواند بسيار آزاردهنده باشد. گالاكتوره كه به ترشح شير در افرادي به جز زناني كه در حال شيردهي هستند تعريف مي شود از تظاهرات تقريبا شايع در بدتنظيمي هورموني بدن است كه به طور شايع متعاقب مصرف داروها و آدنوم هاي هيپوفيز رخ مي دهد. البته عواملي چون كم كاري تيروئيد، بارداري و مشكلات كليوي نيز در رده هاي بعدي مي توانند علت اين مشكل باشند. گالاكتوره در صورت تداوم مي تواند منجر به مشكلات متعددي از جمله آمنوره، اختلال در ميل جنسي و مشكلات باروري بشود و ممكن است توسط جراح عمومي، متخصصان داخلي يا فوق تخصص زنان تشخيص و مورد ارزيابي قرار گيرد (2). لذا با توجه به تجويز بالاي اين داروها و همچنين احتمال مراجعه بيماران به متخصصان رشته هاي مختلف متعاقب اين عارضه، آشنايي پزشكان با اين عارضه و داروهايي كه مي توانند چنين مشكلي را ايجاد كنند اهميت فراواني دارد. داروهاي ضد روان پريشي يا آنتي سايكوتيك ها كه به رغم نامشان ممكن است در اختلالات مختلفي از جمله اسكيزوفرنيا، اختلال دوقطبي و افسردگي تجويز شوند، به واسطه اثر كاهنده بر نوروترانسميتر دوپامين كه مهاركننده ترشح پرولاكتين در مسير توبرواينفانديبولار مغزي است به طور شايعي مي توانند منجر به افزايش پرولاكتين و در نتيجه گالاكتوره شوند. اين داروها به دو دسته اصلي نسل اول و نسل دوم تقسيم مي شوند. داروهاي نسل اول كه از آن جمله مي توان به هالوپريدول، كلرپرومازين، تريفلوپرازين، پرفنازين، تيوتيكسن، تيوريدازين و فلوفنازين اشاره كرد، به عنوان مهم ترين اثر، منجر به كاهش زيرگروهي از دوپامين به نام D2 مي شوند و افزايش پرولاكتين كه به همراه گالاكتوره ميتواند منجر به عوارضي چون كاهش ميل جنسي، آمنوره و ناباروري شود را منجر شود. نكته قابل توجه براي پزشكان در هنگام بررسي وضعيت مصرف داروهاي بيماران آن است كه تعدادي از اين داروها داراي فرم تزريقي طولاني اثر هستند كه به صورت 2-4 هفته يك بار در بيماران تجويز مي شوند (3). ضد روان پريشي هاي نسل دوم كه از آن جمله مي توان به ريسپريدون، كلوزاپين، الانزاپين، كوئتياپين و آريپيپرازول نام برد عملكرد متفاوتي بر نوروترانسميترهاي مغزي دارند. ريسپريدون مهاركننده D2 و يكي از زيرگروه هاي سروتونين به نام 5HT2A است و در ميان ضد روان پريشي هاي نسل دوم و حتي مجموع داروهاي اين دسته بيشترين احتمال عوارض جنسي و همچنين گالاكتوره را به خود اختصاص مي دهد (3، 4) ساير داروهاي ضد روان پريشي نسل دوم به واسطه اثر كمتر بر دوپامين با احتمال كمتري از اين عارضه مواجه هستند و نكته جالب توجه اين است كه داروي آريپيپرازول در اين دسته كه به عنوان آگونيست نسبي دوپامين شناخته مي شود مي تواند منجر به كاهش پرولاكتين و گاهي بهبودي نسبي گالاكتوره شود (5). ضد افسردگي ها كه مصرف بسيار بالايي در ميان داروهاي روان پزشكي دارند بيش از ساير نوروترانسميترها بر سروتونين و نوراپينفرين موثرند و بر اين اساس تغيير پرولاكتين و گالاكتوره از عوارض رايج اين داروها به شمار نمي رود. البته گزارشات مختلفي از گالاكتوره با داروهاي مختلف ضد افسردگي از جمله پاروكستين، سيتالوپرام، ونلافاكسين و دولوكستين ارايه شده است (6). ساير داروهاي روان پزشكي از جمله ليتيم، سديم والپروات، كاربامازپين، بوسپيرون و داروهاي خواب آوري چون بنزوديازپين ها به ندرت با عارضه گالاكتوره همراه هستند و پيشنهاد مي شود در صورت مشاهده اين مشكل در بيماراني كه در حال مصرف اين داروها هستند در ابتدا به علل ديگر توجه شود (6). در نهايت پيشنهاد مي شود كه در صورت مواجهه با عارضه گالاكتوره در بيماراني كه در حال مصرف داروي روان پزشكي هستند ضمن اندازه گيري سطح سرمي پرولاكتين، اندازه گيري هورمون هاي تيروئيد، عملكرد كليه و احتمال بارداري مدنظر قرار گيرد و در صورت غيرطبيعي بودن آزمايشات، ضمن ارجاع بيمار به پزشك فوق تخصص غدد جهت ارزيابي بيشتر و مداخله درماني، به ويژه در صورت احتمال آدنوم هيپوفيز جهت ارزيابي و انجام MRI ارجاع به جراح اعصاب نيز مد نظر قرار گيرد و توسط همه پزشكان ارزيابي كننده به احتمال بروز اين عارضه متعاقب مصرف داروهاي روان پزشكي توجه شود (2). البته موكدا پيشنهاد مي شود به ويژه در بيماراني كه به علت مشكلات عمده روان پزشكي از جمله اسكيزوفرنيا، اختلال دو قطبي و افسردگي توسط روان پزشك براي آنها داروي متهم تجويز شده است، كاهش يا تعويض دارو به روان پزشك واگذار شود.
چكيده لاتين :
Psychiatric disorders are one of the most common health problems among different communities including Iran. According to the latest national-width survey, the prevalence of psychiatric disorders among Iranian general population is 23.44% by (1). Therefore, psychotropics, which are prescribed by psychiatrists, other specialists, and general practitioners, are among the most popular and best-selling medications. Galactorrhea is one of the noticeable side effects of some psychotropics, which can be annoying, especially, for young women. Galactorrhea is defined as the secretion of breast milk without being pregnant or breast feeding. It is a common manifestation of hormonal dysregulation which can be induced by medications or pituitary adenomas. Other causes such as hypothyroidism, pregnancy and renal failure should also be considered. Several symptoms like amenorrhea, decrease in sexual desire and infertility may be present in patients with galactorrhea. This complication may be diagnosed by surgeons, internists or gynecologists (2). As rates of prescription of medications which can cause galactorrhea continue to increase, it is important for specialists to have knowledge about this side effects. Antipsychotics, used in a broad range of disorders such as schizophrenia, bipolar disorders and depression, are a common cause of prolactin increase and galactorrhea. They decrease dopamine which inhibits prolactin through tuberoinfundibular pathway. This agents are divided into two main groups: First Generation Antipsychotics (FGAs) and Second Generation Antipsychotics (SGAs). The main effect of FGAs like haloperidol, chlorpromazine, trifluoperazine, perphenazine, thiothixene, thioridazine and fluphenazine includes the reduction of D2 level, a subtype of dopamine, and therefore it causes increasing of Prolactin which may cause decreased sexual desire, amenorrhea and infertility. It is important for physicians to take the drug history because some of these medications have long-acting injectable forms which are injected every 2-4 weeks. (3) SGAs such as risperidone, clozapine, olanzapine, quetiapine, aripiprazole act in a different way on neurotransmitters. Risperidone inhibits both D2 and 5-hydroxy-tryptamine 2A (5HT2A) receptors and is mostly likely to cause sexual side effects as well as galactorrhea among antipsychotics (3, 4). Other SGAs have lower risk of this adverse effect due to less affinity to dopamine. Interestingly aripiprazole, which is a dopamine partial agonist, can reduce prolactin and, subsequently, cause relative improvement of galactorrhea (5). Antidepressants, which are one the most popular psychiatric medications, do not have significant effects on dopamine receptors, so, they don`t cause, usually, dysregulation of prolactin or galactorrhea (6). Nevertheless, there are several case reports of galactorrhea induced by some antidepressants such as paroxetine, citalopram, venlafaxine and duloxetine. Other psychotropics like lithium, sodium valproate, carbamazepine, buspirone and sedative agents such as benzodiazepines rarely show galactorrhea as an adverse effect, therefore consideration of other causes is a plausible approach to galactorrhea and use of these medications concurrently. (6) Finally, evaluation of serum prolactin level as well as thyroid hormones, renal function and possibility of pregnancy should be considered as cause of galactorrhea among psychiatric patients. Subsequently, if results of laboratory test show abnormal findings, referring to endocrinologist for further investigations and treatments as well as neurosurgeon to more assessment and perform Magnetic Resonance Imaging (MRI), more specifically, in probable pituitary adenomas cases should be considered (2). Whereas, there is an absolute suggestion that reduction or replacement of causative agents should be performed by psychiatrist, more specifically, about patients who suffer from major psychiatric disorders such as schizophrenia, bipolar disorder and depression.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
بيماري هاي پستان ايران
فايل PDF :
7685695
عنوان نشريه :
بيماري هاي پستان ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت