بررسي دليل ضرورت قانون در اثبات نبوت عامه

دليل قانون يا دليل حكما يكي از ادله قديمي در اثبات نبوت عامه است. خلاصه آن اين است كه انسان براي رسيدن به كمال نيازمند زندگي اجتماعي زندگي است، لذا نياز به قانون دارد تا اجتماع فرو نپاشد. اين قانون بايد وحياني باشد وگرنه عدالت به دست نمي‌آيد؛ درگيري و اختلاف بي پايان رخ مي‌دهد و نسل بشر نابود ميشود، زيرا دانش بشري همواره نقص نسبي دارد و بشر به مصالح خود اشراف ندارد، لذا قانون بشري مورد احترام مردم نبوده و ضمانت اجرايي ندارد. برخي چون خواجه نصيرالدين طوسي اين دليل را رد كردهاند. چنين نيست كه بشري بودن قانون موجب نابودي نسل شده باشد؛ مشكل اختلاف در جامعه، ضمانت اجرايي و بي عدالتي، حتي با وجود قانون وحياني نيز رفع نشده است. همچنين راه كارهايي براي ضمانت اجرايي قانون بشري و رعايت آن نيز در طول تاريخ در جوامع مختلف وجود داشته است. دليل حكما اصلاحيهاي دارد به اين صورت كه اگر وحي نباشد، انسان مصالح دنيوي و اخروي خود را نمي‌فهمد، لذا اثبات عقلي زندگي پس از مرگ پيش فرض آن است. دليل قانون با بيان اخير، همان دليل هدايت است كه از متقن‌ترين ادله در اثبات نبوت عامه است.