بررسي معاد مقبول ابن سينا

معاد از اصول دين و ضروريات اسلام است كه پذيرش آن از شروط مسلماني است. اين مقاله با تحليل دقيق آراي ابن‌سينا پيرامون معاد، در پي اثبات اين مطلب است كه ايشان فقط معاد روحاني را مي‌پذيرد. از نظر ابن سينا به دليل دشوار بودن فهم حقيقت معاد روحاني براي عوام، شارع به تشبيهات و تمثيلات روي مي‌آورد تا عوام بدانند كه معادي در كار بوده و اعمال صالح انجام دهند. ابن سينا اين ديدگاه را در كتاب مهم خود الهيات شفا و رسالة الاضحويه مستقيماً مطرح مي‌نمايد و در ساير آثار خود از جمله اشارات و نجات فقط معاد روحاني را اثبات مي‌نمايد. مباني فلسفي ابن سينا نيز تنها قادر است معاد روحاني را اثبات نمايد و از عهده اثبات معاد جسماني ناتوان است. بنابراين تنها معاد مقبول ابن سينا، معاد روحاني است. بر اساس مباني فقهي، ابن‌سينا به عنوان يك انديشمند و محقق كه خصومتي با اسلام ندارد با عدم پذيرش معاد جسماني، كافر محسوب نمي‌گردد.