ارزيابي ميزان موفقيت طرح هاي ساماندهي و توانمندسازي سكونتگاه هاي غيررسمي زاهدان

كميابي و گراني زمين و مسكن در كالبد اصلي شهر زاهدان موجب گرديده تا جمع كثيري از مهاجرين اين شهر به حاشيه رانده شوند. هدف از اين پژوهش پاسخ به اين سؤال است كه پس از گذشت چند دهه از اجراي طرح‌هاي ساماندهي و توانمندسازي در بافت‌هاي غيررسمي شهر زاهدان تا چه ميزان اين طرح‌ها موفق بوده است. روش پژوهش، توصيفي ـ تحليلي و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 383 پرسشنامه تهيه گرديد، داده هاي به‌دست‌آمده در نرم افزار تحليل آماري Spss مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان مي دهد به دليل غير منعطف بودن، نبودن مديريت جامع شهري، عدم تناسب مقياس هاي طرح ها با جهت تجزيه و تحليل فني در محدوده بافت سكونتگاه هاي غيررسمي و ديدگاه سنتي، ناكافي بودن وام هاي نوسازي همچنين نبود نظم سلسله مراتبي در تهيه طرح هاي توسعه شهر، امكان تحقق پذيري در اين سكونتگاه‌هاي شهر زاهدان را سخت و كم رنگ كرده است.