تحليلي بر روابط ژئوكالچري ايران و پاكستان با تأكيد بر مذهب شيعه

ايران و پاكستان داراي اشتراكات فرهنگي فراواني اند. روابط ايران و پاكستان ريشه در تاريخ كهن دو كشور دارد. وجود عوامل متعدد نظير تاريخ، شباهات فرهنگي و رسوم مشترك، جغرافياي سرزميني و ... گوياي علائق و روابط فرهنگي مستحكم دو كشور است. يكي از مهمترين بخش هاي ارتباط فرهنگي دو كشور حول محور دين و مذهب شكل گرفته است. روشن است كه اسلام گرايي جنبه مشتركي است كه توانسته زمينه تأثيرپذيري از انقلاب اسلامي را فراهم آورد و هم اكنون نيروي الزام آور و اصلي بين دو كشور اسلام است. اشتراك مذهبي در درجه اول ناشي از اسلام و در درجه بعد، تشيع اصلي ترين امري است كه زمينه ساز ارتباط دو جامعه ايران و پاكستان بوده است. تشيع و وجود برخي گرايش هاي خاص در ميان اهل تسنن به ويژه آن دسته از گرايش هاي سني گرايانه كه تعلق خاطر بيشتري به اهل بيت (ع) دارند توانسته است زمينه اشتراك و تأثيرپذيري بيشتري را ايجاد كند. لذا به توجه به اهميت موضوع، نگارنده گان در اين مقاله با بهره گيري از روش توصيفي تحليلي و مطالعات كتابخانه اي، با طرح سؤال مذهب شيعه چه تأثيري بر روابط ژئوكالچري ايران و پاكستان دارد؟ درصدد تحليل روابط ژئوكالچري ايران و پاكستان با تأكيد بر مذهب شيعه بر آمده است.