ارزيابي سرمايه اجتماعي در سكونتگاه‌هاي روستايي مطالعه موردي: دهستان گنج افروز شهرستان بابل

سرمايه اجتماعي يكي از مهم‌ترين سرمايه‌هاي توسعه‌اي است كه در رويكردهاي اخير بسيار به آن توجه شده است. از اين رو شناخت اين نوع سرمايه در مناطق روستايي به منظور ارائه الگوهاي توسعه‌اي از ضرورت ويژه برخوردار است. هدف تحقيق حاضر ارزيابي وضعيت سرمايه اجتماعي در سكونتگاه‌هاي روستايي دهستان گنج افروز شهرستان بابل است. پژوهش حاضر بر اساس هدف كاربردي و بر اساس روش توصيفي، زمينه يابي و همبستگي است. جامعه آماري تحقيق شامل جمعيت دهستان گنج افروز در سال 1395 بوده، كه 378 نفر به عنوان حجم نمونه و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري آوري داده‌ها از روش كتابخانه‌اي و ميداني و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون t يك طرفه، آزمون تحليل واريانس يك طرفه، مدل تحليل خوشه‌اي K و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه در روستاهاي دهستان گنج افروز از نظر وضعيت سرمايه اجتماعي نابرابري ديده مي‌شود. همچنين نتايج بيانگر رابطه معكوس بين جمعيت و سرمايه اجتماعي بوده است.