مهاجرت معكوس روستايي با تغيير سبك زندگي شهري

امروزه شهرهاي بزرگ در نتيجه مهاجرت در دهه‌هاي گذشته داراي مشكلات زيادي هستند. در مقابل، برخي گروه‌ها جهت دوري از مشكلات شهري به دنبال فضايي براي گذران اوقات فراغت خود و خانواده هستند. اين تحرك منتج به شكل‌گيري موج مهاجرت ديگري در خارج از قلمرو شهرها و با ايجاد خانه‌هاي دوم در روستاهاي خوش آب و هواي نزديك شهرهاي بزرگ در قالب مهاجرت معكوس روستايي از جمله اراك شده است. در اين مطالعه از نظريات مهاجرت معكوس و سبك زندگي بهره برده‌ايم. در اين مطالعه از قالب روشي آميخته بهره برده و روش كيفي اساس كار و روش كمي در كنار آن استفاده شده است؛ ضمنا از روش تحليل تماتيك نيز بهره برده‌ايم. جامعه آماري، بخش مركزي شهرستان فراهان شامل 32 روستا كه با تمام شماري به روش تركيبي ارزيابي شدند. نتايج مطالعه حاكي از آن است كه موج مهاجرت معكوس فصلي يا موقت بيشتر در روستاهاي فارس زبان گسترش يافته. مهاجرين ساكن قم و اراك(كمتر از50 درصد) تعطيلات آخر هفته و مناسبتها در حاليكه ساكنان تهران(بيش از 50 درصد) تنها در مناسبت‌ها مراجعه مي‌كنند. تقريبا تمامي مهاجرين طي 8 تا 13 سال پيش ايجاد شده‌اند. پايگاه اقتصادياجتماعي اغلب آنها متوسط و بالا بوده، حدود دو سوم بيش از 50 سال سن دارند، 90 درصد داراي ليسانس و كمتر بودند، ضمنا حدود 10 درصد مالكان زن بودند. تمامي آنها با ساكنين روستاها نسبت فاميلي داشتند، در برخي روستاها ايجاد خانه‌هاي دوم و مهاجرت معكوس باعث بروز اختلاف ميان ساكنين شده و در برخي، اثرات اجتماعيفرهنگي مثبتي چون ايجاد اتحاد و همدلي و جلب مشاركت آنان در اقدامات روستا داشته است. تمهاي استخراج شده شامل دستيابي به ارزش ها و نيازهاي فرامادي، بازگشت به هويت، نمايش يا اثبات منزلت بالا، احساس يا ابراز تمايز، مصرف بر مبناي مد و ذائقه همه چيز پسند بوده است.