تعيين كاربري‌هاي بهينۀ كارخانۀ ريسباف اصفهان بر اساس مدل «برنامه‌ريزي سلسله‌مراتبي»

امروزه استفادۀ مجدد از مواريث صنعتي به‌ويژه كارخانه‌هاي صنعتي يكي از مباحث چالش‌برانگيز حوزۀ ميراث صنعتي محسوب مي‌شود. ابعاد وسيع اين بناها و به‌تبع آن، هزينه‌هاي زياد مرمت و نگهداري و يا تمايل مالكان به تخريب اين بناها و احداث ساختمان‌هايي با بازده اقتصادي فراوان از اين چالش‌هاست. براي حل اين مشكل، انديشيدن كاربري مناسب براي اين بناها از موارد مهمي است كه بايد بدان توجه كرد. موضوع اين پژوهش حفاظت از كارخانه ريسباف اصفهان به‌عنوان يكي از مواريث مهم معماري صنعتي ايران است كه لازمه آن تعيين مناسب‌ترين كاربري‌ها براي اين اثر بر اساس مجموعه‌اي از معيارهاست. در اين پژوهش تلاش مي‌شود به كمك مدل برنامه‌ريزي سلسله‌مراتبي و نرم‌افزار Expert Choice، مناسب‌ترين كاربري‌هاي اين اثر صنعتي تعيين شود. بررسي ۵ معيار كلي اين پژوهش نشان مي‌دهد در اولويت نخست شايسته است كه كاربري كارخانه (تداوم وضعيت موجود) و پس‌ازآن كاربري فرهنگي با توجه ويژه به فرهنگ صنعتي ملاك تصميم‌گيري براي حفاظت از كارخانه ريسباف قرار داده شود.