تأثير آموزش بر ارتقاي سبك زندگي بيماران همودياليزي

The Effect of Training on Hemodialysis Patients’ Lifestyle Promotion

مقدمه: امروزه اهميت آموزش بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. حفظ كاركرد و استقلال افراد و ارتقاي سبك زندگي آن‌ها متأثر از آموزش‌ است و اين مهم در بيماران مبتلا به بيماري‌هاي مزمن و تحت درمان با همودياليز اهميت بيشتري دارد. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير آموزش بر ارتقاي سبك زندگي بيماران تحت همودياليز انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه‌تجربيِ دو گروهي با طراحي قبل و بعد و با مشاركت 70 بيمار همودياليزي مراجعه‌كننده به بيمارستان بعثت همدان انجام شده است. بيماران به‌صورت تصادفي ساده در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. براي گروه مداخله 6 جلسه 30 دقيقه‌اي آموزش از طريق سخنراني بر بالين بيمار و به‌‌صورت انفرادي، حين دياليز برگزار شد. 3 ماه پس از اجراي مداخله هر دو گروه، پرسش‌نامه سبك زندگي والكر را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي كاي اسكوئر، فيشر، تي مستقل و تي زوجي با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزيه‌و‌تحليل‌ شد. يافته‌ها: در گروه آزمون و كنترل، قبل از مداخله، بين ميانگين نمرات در تمام حيطه‌ها و در نمره كل سبك زندگي، اختلاف معنيدار آماري وجود نداشت (0/05< P )، اما بعد از مداخله، به جز حيطه‌هاي ورزش و تغذيه، بين ميانگين نمرات در ديگر حيطه‌ها و در نمره كل سبك زندگي در گروه آزمون و كنترل اختلاف معني دار آماري ديده شد (0/05> P). نتيجه‌گيري: آموزش موجب بهبود و ارتقاي سبك زندگي بيماران تحت همودياليز شده است. ازاين‌رو با توجه به ماهيت مزمن بيماري، آموزش اين رفتارها مي‌تواند گامي مؤثر براي ارتقاي سبك زندگي اين بيماران باشد.

Introduction: Education seems to get more attention than before. Maintenance of individuals’ function and independency and their lifestyle promotion is a result of education. This is more important for patients with chronic diseases who are under treatments such as hemodialysis. The aim of this research was to study the effect of education on hemodialysis patients’ life style promotion. Methods: This was a quasi-experimental study with two groups of 70 hemodialysis patients who referred to Besat Hospital in Hamadan. The patients were put into two groups using simple randomized sampling. 6 sessions of 30 minutes were held for the intervention group through speech on their bedside and individually during their dialysis treatment. Walker lifestyle questionnaire was filled by both groups 3 months after the intervention. The data was analyzed by Chi-square, Fischer, independent t-test and paired t-test using SPSS16. Results: There was no statistically significant difference between the average score of all domains and the total score of lifestyle (P>0.05). Though there was a significant difference between the total score of lifestyle and other domains except for sport and nutrition of the two groups (P<0.05). Conclusion: Education has promoted the lifestyle of hemodialysis patients. Therefore since the nature of this disease is chronic, such education can be effective in the patients’ lifestyle promotion.