ورزش و تغييرپذيري ضربان قلب در بيماران مبتلا به سرطان: مرور نظام مند

Exercise and Heart Rate Variability in Cancer Patients: A Systematic Review

مقدمه: تغييرپذيري ضربان قلب (HRV) با مرگ‌ و مير همبستگي منفي دارد. كاهش HRV پديده‌اي رايج در بيماران مبتلا به سرطان است. همبستگي بين HRV و بقاي عمومي در بيماران سرطان، آن را به عنوان يك شاخص زيستي ارزشمند در ارزيابي پروگنوس بيماري مطرح كرده است. از سوي ديگر، فعاليت ورزشي به عنوان يك راهبرد مداخله‌اي براي تاثير بر پيامدهاي مختلف در بيماران مبتلا به سرطان به كار مي‌رود. هدف مطالعه حاضر اين بود كه ادبيات مربوط به اثر مداخلات ورزشي بر HRV و پارامترهاي مختلف آن در بيماران مبتلا به سرطان را به شكلي نظام‌مند مورد بررسي قرار دهد بود. روش بررسي: براي يافتن مقالات مرتبط (از 1950 تا 15 اكتبر 2018)، يك جستجوي نظام‌مند طبق دستورالعمل PRISMA در پايگاه‌داده‌هاي PubMed و Google Scholar انجام گرفت. از كلماتexercise, training, cancer, neoplasms, heart rate variability, HRV براي جستجو استفاده شد. معيارهاي ورود مقالات به شرح زير بود: زبان مقاله انگليسي باشد؛ مطالعه از نوع كارآزمايي باشد؛ تنها از مداخله ورزشي ساختاريافته استفاده شده باشد؛ آزمودني‌ها بيماران بالغ مبتلا به سرطان بوده و پيش از شروع تحقيق سابقه فعاليت ورزشي نداشته باشند. يافته‌ها: نهايتا 8 مطالعه واجد شرايط در اين مقاله مروري گنجانده شد. از بين پارامترهاي HRV، 2 پارامتر در دامنه زماني (SDNN و RMSSD) و 3 پارامتر در حوزه فركانس (HF، LF و LF/HF) در مطالعات گزارش شده بودند. فعاليت ورزشي در تمامي مطالعات باعث افزايش در سه پارامتر SDNN، RMSSD و HF شده بود، هرچند اين تفاوت در برخي مقالات از نظر آماري معنادار نبود. يافته‌هاي مطالعات در مورد پارامترهاي LF و LF/HF خيلي همسان نبود، مضافا اينكه اين دو پارامتر فاقد ارزش پروگنوستيك شناخته ‌شده هم بودند. نتيجه گيري: در حالت كلي، مداخله ورزشي مي‌تواند تغييرپذيري ضربان قلب را در بيماران مبتلا به سرطان بهبود ببخشد. توصيه مي‌شود در ارزيابي ميزان اثر فعاليت ورزشي بر HRV پارامترهاي SDNN، RMSSD و HF استفاده شود، چراكه اين پارامترها 1) ارزش پروگنوستيك دارند و 2) به شكل مناسب‌تري منعكس‌كننده اثر فعاليت ورزشي در اين بيماران هستند.

Introduction Heart rate variability (HRV) is negatively associated with mortality. Decrease in HRV is common in cancer patients. The association between HRV and general survival in cancer patients has made HRV a valuable biomarker for evaluation of the disease prognosis. Exercise is considered an interventional strategy to improve various outcomes in cancer patients. The present paper provides a descriptive review of the literature regarding the effect of exercise interventions on HRV in cancer patients. Methods A systematic search was performed according to the Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-analyses (PRISMA) guidelines in PubMed and Google Scholar, from inception since 1950 till October 15, 2018. The terms exercise, training, cancer, neoplasms, heart rate variability, and HRV were used in the search. Eligible studies were those trials using structured exercise intervention and having untrained adult cancer patients. Only English-language papers were included in the review. Results Eight studies were included in the review. Of the various HRV parameters, 2 in the time domain (SDNN and RMSSD) and 3 in the frequency domain (LF, HF, and LF/HF) were commonly reported in the studies. Exercise intervention increased SDNN, RMSSD, and HF in all the studies, although the difference did not reach statistical significance in some cases. The results regarding LF and LF/HF were not consistent. Conclusion In general, exercise intervention can improve HRV in cancer patients. It is suggested that SDNN, RMSSD, and HF parameters be used in the evaluation of exercise effects on HRV because these parameters a) have prognostic value and b) more suitably reflect the effects of exercise training in these patients.