تاثير مديريت دانش بر عملكرد نوآوري در صنايع دارويي(تحقيق موردي: كاركنان واحد تحقيق و توسعه هلدينگ سرمايه گذاري دارويي سلامت)

زمينه و هدف: مطالعه‌ي حاضر در راستاي تاثير مديريت دانش بر عملكرد نوآوري در صنايع دارويي كه منجر به ايجاد يك مزيت رقابتي پايدار مي‌گردد، تحقق يافته است. هدف پژوهش، تعيين تاثير مديريت دانش بر عملكرد نوآوري در هلدينگ سرمايه گذاري دارويي سلامت است. روش بررسي: پژوهش حاضر از لحاظ نحوه­‌ي گردآوري داده‌­ها از نوع توصيفي-پيمايشي كاربردي و جامعه آماري اين پژوهش متشكل از كليه كارشناسان و مديران واحدهاي تحقيق و توسعه­‌ي هلدينگ سلامت واقع در تهران در نيم سال اول 1397 مي‌باشد. داده­‌هاي جمع آوري شده از طريق سرشماري و ابزار مورد استفاده، پرسش‌­نامه­‌هاي استاندارد عملكرد نوآوري، مديريت دانش، قابليتهاي پوياي مديريت دانش است. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SMART PLS و SPSS به روش حداقل مربعات جزيي انجام پذيرفت. يافته ها: نتايج پژوهش، حاكي از اثر معناداري تحقيق و توسعه، نوآوري محصول، نوآوري فرايند و اندازه­‌ي سازمان بر عملكرد نوآوري است كه با 0/98=R2 توانسته اند رفتار متغير عملكرد نوآوري را پيش بيني كنند. تحقيق و توسعه با 0/466=ß بيشترين تاثير مثبت را بر روي عملكرد نوآوري دارد. اما معنادار بودن رابطه­‌ي مديريت دانش بر عملكرد نوآوري و بالطبع اثر تعديلگر توانمندي‌هاي پوياي مديريت دانش بر رابطه­‌ي مديريت دانش بر عملكرد نوآوري تأييد نشدند. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج اين مطالعه، انديشيدن تدابيري در جهت تغيير روشهاي كسب و كار سنتي به اشكال نوين و فراهم نمودن زمينه­‌ي رفتاري و فرهنگي در پياده سازي مديريت دانش حايز اهميت مي‌باشد.