عوامل روان شناختي در بازخورد به درد و درمان كمردرد مزمن: گريز از درد يا رويارويي با درد؟

Psychological Factors effect on feedback to pain and chronic low back pain treatments: confrontation or withdrawal of pain?

زمينه و هدف كمر درد شيوع بسيار بالايي دارد و به دليل ايجاد ناتواني هزينه هاي سنگيني بر بيمار، خانواده و جامعه تحميل مي كند و اگر درمان ها اثر بخش نباشند، آسيب ها افزايش مي يابد. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي عوامل روان شناختي موثر بر اثربخشي درمان و فراواني مراجعات پزشكي و شدت درد ادراك شده پس از عمل جراحي در بيماران مبتا به كمر درد مزمن بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر، از نوع توصيفي بود. 120 نفر از بيماران مبتلا به كمر درد مزمن كه تحت عمل جراحي قرار گرفته بودند، با در نظر گرفتن ملاك هاي پژوهش به صورت نمونه گيري در دسترس از كلينيك خصوصي در شهر دزفول انتخاب شدند. مقياس نگرش نسبت به بيماري IAS براي بازخورد به درد و درمان، فرمران بلند پرسشنامه NEO-PI-R، پرسشنامه ترس از حركت تمپا (Tampa) و مقياس اضطراب مرگ تمپلر مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 به روش رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته ها ضريب همبستگي چندگانه نشان داد كه ترس از مرگ 11درصد، و ترس از حركت 15 درصد پاسخگويي به درمان را تبيين مي كند. همچنين، برونگرايي 11 درصد، گشودگي به تجربه 3درصد و توافق 3 درصد پاسخگويي به درمان با پيش بيني كرد. نتيجه گيري يافته هاي پژوهش نشان داد وقتي بيمار مبتا به درد مزمن گرايش هاي پذيرنده دارد اثربخشي درمان افزايش مي يابد و وقتي بيمار رفتارهاي اجتنابي در پيش مي گيرد، درمان درد كم اثرتر مي شود.

Aims and background: Back pain is one of the most common health problems. Dysfunctions and inability due to pain, make serious troubles for patient, the family and the society. If the treatments have not been effective, the damages would increase. The main goal of this study was to investigate effects of psychological factors on feedback to pain and its treatment in patients with chronic back pain. Materials and methods: In this descriptive study, 120 patients participated with chronic back pain who underwent the surgery. According to the criteria of the study, the participants has been referred from private specialized clinic in Dezful,. The Illness Attitude (IA) Scale, Revised NEO personality inventory (NEO PI-R), Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK-DV), and Death Anxiety Scale (DAS) applied for assessing the variables. Data were analyzed using SPSS-22 software by multiple regression analysis. Findings: Multiple regression coefficients showed that fear of death 11%, and Kinesiophobia 15% predict the response to pain and its treatment. Also, extroversion predicts 11%, openness 3%, and agreement ability 3% of response to treatment. Conclusions: Findings of the research showed that the feedback to treatment (such as frequency to refer different practitioners) and pain would increas when the patient with chronic pain tends to accept, and the treatments are less effective when the patient experiences avoidable behaviors.