پديد آورندگان :
توراني، سوگند دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده مديريت و اطلاع رساني - گروه مديريت خدمات بهداشتي درماني، تهران، ايران , كريمي، سميه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده مديريت و اطلاع رساني - گروه مديريت خدمات بهداشتي درماني، تهران، ايران , آل بويه، محمودرضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه بيهوشي، تهران، ايران
كليدواژه :
استئوآرتريت زانو , دكستروز , اريتروپوئيتين , پلاسماي غني از پلاكت , پالس راديوفركوئنسي , پرولوتراپي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف
استئوآرتريت زانو (OA)يك مسئله مهم سلامت عمومي است به اين دليل كه سبب درد مزمن، كاهش عملكرد فيزيكي و كاهش كيفيت زندگي مي شود. استئوآرتريت زانو يك بيماري مزمن است و يكي از رايج ترين دلايل ناتواني در افراد مسن مي باشد. با روند سالمندي جمعيت و افزايش شيوع چاقي در جهان، افزايش چشمگيري در شيوع استئوآرتريت زانو و اختاللات مربوط به آن پيش بيني مي شود. اين بيماري به طور معمول، براي بيماران و جامعه از طريق اعمال هزينه هاي مستقيم و غيرمستقيم پرهزينه و گران است. هيچ درمان قطعي براي استئوآرتريت زانو شناخته شده نيست، اما پرولوتراپي يك درمان تزريقي مكمل براي درد اسكلتي عضلاني مزمن از جمله استئوآرتريت زانو است كه براي تحريك ترميم و بازسازي و كاهش درد مرتبط با آسيب مزمن بافت نرم مورد استفاده قرار مي گيرد. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزيابي انواع مختلف روش هاي درماني پرولوتراپي در درمان بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو انجام گرديد
مواد و روش ها
يك مطالعه مرور نظام مند در پنج پايگاه داده الكترونيكي پزشكي شامل PubMed, Scopus, Medline, Cochrane Collaboration and Google Scholar تا آپريل سال 2018 انجام شد. ما مطالعات كارآزمايي باليني تصادفي شده و غير تصادفي كه دكستروز را با اريتروپوئيتين، پلاسماي غني از پلاكت و پالس راديوفركوئنسي براي درمان استئوآرتريت زانو در بزرگسالان مقايسه كرده بودند را وارد مطالعه نموديم. ارزيابي خطر تورش و بهترين سنتز شواهد را انجام داديم. جنبه هاي اصلي مرتبط با درمان اين بيماران شامل كاهش سطح درد، سفتي، محدوديت هاي عملكردي و طيف حركتي بيمار تحليل شدند.
يافته ها
در مجموع 2 كارآزمايي باليني شامل 112 بيمار به اين مطالعه وارد شدند. نتايج آناليز نشان داد كه ميزان كاهش سطح درد در ماه اول پس از درمان در گروه اريتروپوئيتين با52/6 درصد از بقيه روش هاي درماني بيشتر بود. ميزان كاهش سفتي زانو، محدوديت هاي عملكردي و امتياز كليWOMAC در بيماران درمان شده باPRPدر ماه ششم پس از درمان به ترتيب با امتيازات 53/7 ,52/3 و 53/7 درصد نسبت به گروه دكستروز بيشتر بود. محدوده حركتي زانو نيز در بيماران درمان شده با اريتروپوئيتين در ماه سوم پس از درمان25/4 درصد بهبودي را نشان دادند كه نسبت به ساير روش هاي درماني موثرتر بود.
نتيجه گيري
با توجه به اطلاعات بدست آمده ميزان اثربخشي روش هاي تزريق درون مفصلي براي درمان استئوآرتريت زانو جهت كاهش سطح درد اين بيماران، به ترتيب اثربخشي شامل: اريتروپوئيتين، پالس راديوفركوئنسي، پلاسماي غني از پلاكت و در نهايت دكستروز بود. لازم به ذكر است جهت برآورد اثربخشي اين روش ها در طولاني مدت به پژوهش هاي بيشتري نياز است.
چكيده لاتين :
Aims and background: Knee osteoarthritis (OA) is a major public health issue because it causes chronic pain,
reduces physical function and diminishes quality of life. Knee osteoarthritis is a chronic disease and is one of the
most common causes of disability in the elderly. Population ageing and increased global prevalence of obesity are
anticipated to dramatically increase the prevalence of knee OA and its associated impairments. Because of direct
and indirect costs, it is costly for patients and community. No definitive treatment for knee osteoarthritis is known, but
prolotherapy is a complementary injecting drug for chronic muscular pain, including knee osteoarthritis, which is used
to stimulate repair of soft tissue and decrease the pain associated with chronic soft tissue damage. Therefore, the present
study was conducted to evaluate various prolotherapy methods for the treatment of patients with knee osteoarthritis.
Materials and methods: A systematic literature search was conducted in five medical electronic databases, PubMed,
Scopus, Medline, Cochrane Collaboration and Google Scholar, up until April 2018. We included randomized controlled trials
and quasi-randomized controlled trials (where the allocation is not strictly random (comparing dextrose with erythropoietin,
platelet-rich plasma and radiofrequency for osteoarthritis of the knee in adults. Risk of bias analysis and best evidence
synthesis were performed. The main aspects related to treatment were analyzed: decrease in pain level, stiffness, physical
function and range of motion.
Findings: Two clinical trials including 112 patients were included in this study. The results analysis showed that, the
level of pain reduction in the erythropoietin group was 52.5% higher than the rest of the treatment methods in first month
after treatment. In comparison to dextrose group and in the 6th month after treatment, the rate of knee stiffness, functional
limitations, and overall WOMAC score in patients treated with PRP were decreased 53.7%, 52.3% and 53.7%, respectively.
In the third month after treatment, the knee range in patients treated with erythropoietin showed a 25.4% improvement,
which was more effective than other procedures.
Conclusions: According to study result, the effectiveness of intra-articular injection methods for knee osteoarthritis
treatment and in order to reduce the pain level, respectively, were: erythropoietin, radiofrequency pulse, platelet-rich plasma,
and dextrose. It should be noted that more research is needed to estimate the effectiveness of these methods in the long run.
