اثربخشي درمان چشم انداز زمان بر افسردگي و سلامت اجتماعي زنان داراي نشانگان سوگ

Effectiveness of Time Perspective Therapy on Depression and Social Well-being of Bereaved Women

زمينه و هدف مرگ‌ومير و داغ‌ديدگي سبب مي‌شود سلامتي افراد در حوزه‌هاي مختلف تحت تاثير قرار گيرد. بسياري از افراد داغ‌ديده‌ي در معرض خطر نشانگان افسردگي و افزايش احتمال مرگ‌ومير قرار دارند. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان چشم‌انداز زمان بر افسردگي و سلامت اجتماعي زنان سوگوار بود. مواد و روش‌ ها روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح تحقيق پيش‌آزمون، پس‌آزمون، پيگيري با گروه كنترل نابرابر بود. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه زنان ساكن در شهر بابل است كه حداقل 12 ماه از سوگشان گذشته باشد و هنوز علائم سوگ و افسردگي را داشتند. از جامعه آماري تعداد 30 نفر به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ي افسردگي بك و پرسشنامه سلامت اجتماعي استفاده شد. داده ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه بين دو گروه درمان چشم‌انداز زمان و گروه كنترل نمرات افسردگي تفاوت معناداري وجود دارد و زناني كه مداخله درمان چشم‌انداز زمان را دريافت كرده بودند، نسبت به زناني كه هيچ مداخله اي دريافت نكرده بودند، افسردگي كمتري داشتند. همچنين بين دو گروه درمان چشم‌انداز زمان و گروه كنترل نمرات سلامت اجتماعي تفاوت معناداري وجود دارد و زناني كه مداخله درمان چشم‌انداز زمان را دريافت كرده بودند، نسبت به زناني كه هيچ مداخله اي دريافت نكرده بودند، سلامت اجتماعي بيشتري داشتند. نتيجه‌گيري با توجه به نتايج پژوهش مي توان گفت رويكرد درمان چشم‌انداز زمان در كاهش ميزان افسردگي سلامت اجتماعي زنان سوگوار اثربخش است ازاين‌رو، مي توان اين درمان را براي افسردگي و سلامت اجتماعي زنان بكار برد.

Aim and Background Grief and bereavement causes to be compromised the health of people in various aspects. Many of bereaved persons are compromised depression symptoms and increasing the probability of death. The aim of this research was to study of effectiveness of time perspective therapy on depression and social well-being of bereaved women. Methods and Materials The research method was experimental by design of pretest, posttest, and follow-up with un-equivalent control group. The statistical population of the research includes all bereaved women who passing at least 12 months from their grief, still having symptoms of depression and grief and reffered to psychological center in Babol. Among them 30 subjects through convenience sampling were selected. To collect the data Beck’s Depression and Keez’s Social Well-being Scales were used. The data were analyzed using repeated measure analysis of variance. Findings The obtained results showed that the time perspective therapy on decreasing of depression and increasing social well-being was effective. The results of the follow-up scores showed that the efficacy of that was constant, as well. Conclusions Considering the findings it concluded that the time perspective therapy is an effective therapy on reducing depression and increasing social well-being of bereaved women.