آزمون مدل مفهومي نقش ميانجيگر يادگيري خودتنظيمي و اهداف پيشرفت در رابطه بين باورهاي معرفت شناسي و فرسودگي تحصيلي

تحقيق حاضر با هدف بررسي نقش ميانجيگر يادگيري خودتنظيمي و اهداف پيشرفت در رابطه بين باورهاي معرفت شناسي و فرسودگي تحصيلي بر روي نمونه اي 384 نفره از دانشجويان بالاتر از ترم 4 دانشگاه پيام نور شيراز انجام گرفت. اعضاي نمونه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شده و پس از جمع آوري داده ها، ارزيابي الگوي پيشنهادي با روش تحليل مسير و استفاده از برنامه AMOS، انجام گرفت و يافته هاي حاصل از تحليل الگويابي معادلات ساختاري برازش خوب الگوي نظري اوليه را با داده ها مورد تاييد قرار داد و پس از اصلاح مدل مفهومي، برازندگي بسيارخوب الگوي نهايي با داده ها حاصل گرديد. نتايج حاصل از تحقيق حاضر نشان داد كه باورهاي معرفت شناختي دانشجويان در شكل گيري نگرش آنها نسبت به فلسفه آموزش و تحصيل نقش تعيين كننده اي دارد و اين نگرش ها و باورها به واسطه يادگيري خودتنظيمي و   جهت گيري انگيزشي دانشجويان از طريق انتخاب اهداف پيشرفت مي تواند از يك طرف پيشرفت و موفقيت و از طرف ديگر استرس و فرسودگي تحصيلي را در بلندمدت براي دانشجويان به ارمغان داشته باشد. در نتيجه آگاهي دانشجو از فرآيندهاي شناختي خود، هم در انتخاب اهداف پيشرفت و هم در انتخاب مسير صحيح يادگيري(خودتنظيمي شناختي) نقش تعيين كننده اي دارد.