بررسي اثربخشي روايت درماني بر طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه، افزايش كيفيت زندگي و رضايت زناشويي در زوجين متقاضي طلاق در شهر شيراز

هدف از انجام اين مطالعه اثربخشي روايت درماني بر طرح واره هاي ناسازگار اوليه، افزايش كيفيت زندگي و رضايت زناشويي در زوجين متقاضي طلاق در شهر شيراز بود. روش پژوهش تجربي (آزمايشي) و كاربردي بود. 30 زوج در آستانه طلاق با روش تصادفي ساده در پژوهش شركت كردند. براي گردآوري داده ها از پروتكل روايت درماني، مقياس پرسشنامه طرح واره هاي ناسازگار اوليه، پرسشنامه كيفيت زندگي و مقياس رضايت زناشويي انريچ استفاده گرديد. يافته ها نشان داد با توجه به نتايج آزمون تحليل كوواريانس مشاهده مي شود كه شاخص Fبراي ابعاد رهاشدگي،     بي اعتمادي بد رفتاري، وابستگي بي كفايتي، آسيب پذيري، نقص شرم، ايثار، خودانضباطي ناكامي، بيگانگي اجتماعي و گرفتاري در سطح 0.001 معنادار شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه روايت درماني تاثير معناداري بر طرح واره هاي ناسازگار، كيفيت زندگي اوليه، رضايت زناشويي در زوجين متقاضي طلاق در شهر شيراز داشته است.