رابطه ي علّي سلامت روان، سبك زندگي، مهارت هاي زندگي و كيفيت زندگي زناشويي با ميانجي گري باورهاي ارتباطي، بخشودگي و انتظارات قبل از ازدواج

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي رابطه علّي سلامت روان، سبك زندگي و مهارت هاي زندگي و كيفيت زندگي زناشويي با ميانجي گري باورهاي ارتباطي، بخشودگي و انتظارات قبل از ازدواج در كاركنان دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي شهر بندرعباس بود. در اين مطالعه توصيفي همبستگي، جامعه آماري را تمامي كاركنان دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي استان هرمزگان تشكيل مي دادند كه به روش تصادفي 297 نفر زن و مرد از بين اين دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي استفاده شده در اين پژوهش پرسشنامه سلامت روان(GHQ)، پرسشنامه سبك زندگي (LSQ)، پرسشنامه مهارت هاي زندگي، فرم كوتاه 40 ماده اي(LSIFFI)، باورهاي ارتباطي(RBQ)، پرسشنامه بخشودگي(FFS)، انتظارات قبل از ازدواج(MES) و فرم تجديد نظر شده مقياس كيفيت زندگي زناشويي(RADS)  بودند. ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از تحليل مسير انجام شد. نتايج نشان داد انتظارات ازدواج، باورهاي ارتباطي و بخشودگي را پيش‌بيني مي‌كند. ضريب استاندارد مسير انتظارات ازدواج بر باورهاي ارتباطي 2/0 و ضريب استاندارد مسير انتظارات ازدواج بر بخشودگي 26/0 است. بنابراين انتظارات ازدواج علاوه بر تاثير مستقيم بر كيفيت زندگي زناشويي، از طريق باورهاي ارتباطي و بخشودگي به صورت غير مستقيم كيفيت زندگي زناشويي را پيش‌بيني مي‌‌كند. متغيرهاي پژوهش در مجموع 53 درصد از واريانس كيفيت زندگي زناشويي را تبيين مي‌كنند. علاوه براين متغيرهاي سلامت، سبك زندگي، مهارت هاي زندگي و انتظارات ازدواج 42 درصد از واريانس بخشودگي و 59 درصد از واريانس باورهاي ارتباطي را تبيين مي‌كنند. متغيرهاي سلامت، سبك‌زندگي و    مهارت هاي زندگي 36 درصد از واريانس انتظارات ازدواج را تبيين مي‌كنند.