مقايسه اثربخشي دو رويكرد مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد و مشاوره گروهي راه‌حل مدار بر عملكرد خانواده‌هاي در آستانه طلاق

پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي دو رويكرد مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهدو مشاوره گروهي راه‌حل مدار بر عملكرد خانواده‌هاي در آستانه طلاق بود. در اين پژوهش روش مداخله‌اي نيمه آزمايشي با استفاده از دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل انجام شد.جامعه آماري شامل كليه زوجين داراي تعارض زناشويي و مشكلات سازگاري، كه به مراكز مشاوره شهر اصفهان مراجعه نمودند بود. نمونه تحقيق شامل 30زوج(60نفر)از مراجعين مراكز مشاوره شهر اصفهان بود كه با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدندو در سه گروه ده خانواده‌‌اي جايگزين شدند. براي 10 زوج گروه اول آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد و براي 10 زوج گروه دوم مشاوره گروهي راه حل محور اجرا شد. 10 زوج گروه كنترل هيچ نوع آموزشي دريافت نكردند. براي ارزيابي عملكرد خانواده‌ها از پرسشنامه عملكرد خانواده 60 سوالي مك مستر استفاده گرديد.داده‌هاي بدست آمده با استفاده از روش تحليل كوواريانس تحليل شد. نتايج نشان داد هر دو رويكرد مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهدو مشاوره گروهي راه‌حل مدار بر عملكرد خانواده‌هاي در آستانه طلاق به طور معناداري اثربخش بودند. همچنين اثربخشي رويكرد راه حل محور در مقايسه با رويكرد پذيرش و تعهد، در افزايش عملكرد مطلوب خانواده‌هاي در آستانه طلاق، بيشتر بود.با توجه به يافته‌ها مي‌توان از دو رويكرد مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهدو مشاوره گروهي راه‌حل مدار به عنوان رويكردهايي موثر، كم هزينه و كارآمد با قابليت كاربرد وسيع در بهبود عملكرد خانواده و ترميم روابط زوجين داراي مشكل ارتباطي، استفاده كرد.