پيش‌بيني عملكرد‌ جنسي براساس سبك‌هاي دلبستگي، تمايزيافتگي خود و تحصيلات در دانشجويان زن متأهل شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي، تمايزيافتگي خود و تحصيلات با عملكرد جنسي صورت گرفت. روش پژوهش از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه‌ي آماري كليه‌ي دانشجويان زن متأهل دانشگاه‌هاي شهر اهواز بود. نمونه 177 نفر از دانشجويان شهر اهواز بودند كه به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي استفاده شده، پرسشنامه شاخص عملكرد جنسي زنان، پرسشنامه‌ي شيوه‌هاي رفتاري و پرسشنامه تمايزيافتگي خود بودند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون انجام شد. نتايج نشان داد كه بين سبك دلبستگي ناايمن با عملكرد جنسي رابطه مثبت معنادار، بين سبك دلبستگي ايمن با عملكرد جنسي رابطه منفي معنادار، بين تمايزيافتگي خود با عملكرد جنسي رابطه منفي معنادار و هم‌چنين بين تحصيلات با عملكرد جنسي رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتايج تحليل رگرسيون با استفاده از روش گام به گام نشان داد كه متغيرهاي پيش‌بين توانستد عملكرد جنسي را پيش‌بيني كنند. اين نتايج نشان داد كه سبك‌هاي دلبستگي، تمايزيافتگي خود و تحصيلات بر عملكرد جنسي نقش موثري داشت. اين يافته‌ها از نياز به تمركز بر عوامل رابطه‌اي و رواني در تجربه زنان از رابطه جنسي حمايت كرد. لذا توجه به اين متغيرها در برنامه‌هاي پيشگيري، آسيب شناسي و خدمات مشاوره‌اي و درماني ضروري است.