تاثير حرارت ورودي بر خواص ساختاري و مكانيكي محل اتصال فولاد زنگ‌نزن دوفازي ۲۲۰۵

بررسي تاثير حرارت ورودي و عمليات پيش‌گرم بر خواص ناحيه‌ي اتصال فولاد زنگ نزن دو فازي ۲۲۰۵، جوشكاري شده توسط فرايند جوشكاري GTAW هدف اصلي از انجام اين تحقيق است. در اين ارتباط عمليات جوشكاري با بهره­گيري از فلز پر­كننده ER2209، در حرارت‌هاي ورودي 6/0 الي 4/1 كيلوژول بر ميلي‌متر و ‌با پيش‌گرمايش‌هاي 25، 50 و 100 درجه‌ي سانتي‌گراد انجام شد. بررسي­هاي ريزساختاري و فازي نمونه‌هاي حاصل توسط پراش‌سنج پرتوايكس و ميكروسكپ الكتروني روبشي صورت گرفت. بررسي­ها نشان داد كه ساختار حاصل از جوشكاري در نمونه‌ها شامل فاز‌هاي آستنيت ويدمن­اشتاتن و فريت مي‌باشد كه فاز آستنيت از مرزدانه‌هاي فريت جوانه‌زني نموده‌ و به سمت مركز دانه‌ها گسترش يافته است. با افزايش حرارت ورودي، از درصد فاز فريت كاسته و بر درصد فاز آستنيت افزوده مي‌شود. در اين مورد بيشترين مقدار استحكام و انعطاف‌پذيري مربوط به نمونه‌هاي جوشكاري شده با حرارت ورودي متوسط (۱ كيلوژول بر ميلي‌متر) مي‌باشد. بررسي مقاومت به خوردگي نمونه­ها نشان از تاثير ناچيز حرارت ورودي بر مقاومت خوردگي محل اتصال داشت. همچنين مشخص شد كه عمليات پيش‌گرمايش تاثير نامطلوبي بر خواص مكانيكي محل اتصال دارد.