اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر تكانشگري و علائم خلقي زنان مبتلا به اختلال دوقطبي

The Effectiveness of Emotional Schema Therapy on Impulsivity and Mood Symptoms of Women with Bipolar Disorder

زمينه و هدف اين پژوهش باهدف بررسي اثربخشي طرح واره درماني هيجاني بر تكانش گري و علائم خلقي زنان مبتلابه اختلال دوقطبي نوع يك و دو اجرا شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه اي نيمه تجربي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود كه بر روي 30 بيمار مبتلابه اختلال دوقطبي مراجعه كننده به بيمارستان فارابي شهر اصفهان در سال 1395 انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند (هر گروه 15 نفر). آزمودني ها در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و سه ماه بعد به پرسشنامه هاي تكانش گري بارت، هميلتون و مقياس مانياي يانگ پاسخ دادند. گروه آزمايش طي 14 جلسه 90 دقيقه اي علاوه بر دارودرماني، طرح واره درماني هيجاني به شيوه گروهي را دريافت نمودند درحالي كه گروه كنترل هيچ درمان شناختي دريافت نكردند. داده ها با استفاده روش هاي آمار توصيفي و تحليل كوواريانس چند متغيره و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 تجزيه وتحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه طرح واره درماني هيجاني بر ابعاد تكانش گري و علائم خلقي افسردگي و مانيا در بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي تاثير آماري معناداري داشت (05/0p≤) و اين اثربخشي در پيگيري سه ماه بعد نيز همچنان پايداري خود را در گروه مداخله حفظ كرد. نتيجه گيري: به كارگيري طرح واره درماني هيجاني در كنار دارودرماني مي تواند مداخله اي موثر براي درمان علائم خلقي و تكانش گري بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي باشد. كليدواژگان:

Aim and Background The research aimed to investigate the effectiveness of emotional schema therapy on the mood symptoms and impulsivity of women with bipolar disorder (I, II). Methods and Materials: Present research was semi-experimental study with pretest-posttest design and follow-up with control group that was performed on 30 female patients with bipolar disorder referring to the Farabi hospital in Isfahan in 2016. Participants were selected by available sampling, then they were randomly assigned to experimental (n=15) and control group (n=15). Participants responded to Barratt Impulsiveness Scale (2004), Hamilton Questionnaire and Young Mania Scale in three steps pretest, posttest and follow-up. Experimental group in addition to medication, they received emotional schema therapy in group method during 14, 90-minute sessions while the control group did not received any cognitive intervention. Descriptive statistics methods and analysis of multivariate Covariance and were used for analyzing the data Findings Findings showed that emotional schema therapy had impact on the dimensions of impulsivity and mood symptoms (depression and mania) of bipolar patients and this effectiveness continued to be sustained in fallow up 3 months later. Conclusions Applying emotional schema therapy along with drug therapy can be effective intervention for treatment of mood symptoms and impulsivity in patients with bipolar disorder.