تحليل امكان‌پذيري تامين منابع پياده‌سازي نقشه‌ي درمان كشور 1404

Feasibility Analysis of 2025 Iran Health Roadmap Implementation

مقدمه: وزارت بهداشت و درمان ايران در سال 1395 اقدام به تدوين نقشه‌ي ‌راه درمان ايران 1404 نمود تا برنامه‌ريزي براي گسترش منابع راه‌بردي نظام سلامت به‌منظور دست‌يابي به حداقل‌هاي لازم، با دقت بيش‌تري صورت گيرد. در اين نقشه به برآورد تعداد نيروي انساني، تجهيزات پزشكي سرمايه‌اي، تخت‌هاي بيمارستاني و تسهيلات اورژانس لازم پرداخته شد. پژوهش حاضر براي برآورد هزينه‌هاي پياده‌سازي اين نقشه و بررسي امكان‌پذير بودن تامين منابع لازم براي اجراي آن انجام شد. روش كار: با استفاده از هزينه تحقق هر يك از اهداف در نظر گرفته شده در سال 1395، به برآورد اين هزينه‌ها در 10 سال آينده پرداخته شد و با روشي مشابه، منابع در دست‌رس بخش سلامت در همان سال برآورد گرديد. با توجه به بالاتر بودن هزينه‌ها نسبت به منابع در دست‌رس، سناريوهاي ممكن براي پياده‌سازي نقشه ارايه شد. يافته‌ها: درسال 1404، بيش‌ترين هزينه‌هاي نقشه مربوط به نيروي‌انساني (71%) و سپس ساخت و تجهيز تخت‌هاي بستري(20%) است و تامين تجهيزات، كم‌ترين سهم (1/1%) از هزينه هاي برآورد شده را به خود اختصاص خواهد داد. با فرض سناريوي پايه، يعني نرخ تورم ساليانه معادل 10 الي 16درصد، افزايش حقوق سالانه 10 الي 14درصد، نرخ رشد اقتصادي سالانه 3 الي 5درصد و سهم بخش سلامت از GDP معادل 7 الي 8 درصد، منابع بخش بهداشت و درمان براي پياده‌سازي 80 درصد از اهداف نقشه راه كافي خواهد بود. نتيجه‌گيري: به‌منظور اجراي كامل نقشه راه درمان 1404 و با توجه به تلاطمات اقتصادي پس از طراحي نقشه‌ي راه درمان، تجديد نظر در خصوص منابع بخش بهداشت و درمان يا كاهش هزينه‌هاي نقشه‌ي راه درمان، ضروري است.

Introduction: The Ministry of Health and Medical Education of Iran in 2016 established a 2025 road map for the treatment sector to more carefully plan for the development of strategic health resources to achieve essential standards. This road map estimated the required human capital, health care facility, hospital beds, and emergency facility. The current study aimed to assess the costs of implementing the road map and its feasibility for the health care system. Methods: We used the 2015 costs of achieving each goal in the road map to estimate the costs in the next 10 years. Similarly, we calculated the accessible resources of the health system in the same year. We proposed different possible scenarios to implement the road map based on the costs being higher than resources. Results: In 2025, the highest cost of the road map will go to human capital (71%), followed by providing equipped hospital beds (20%), while providing equipment will have the least share of costs (1.1%). According to the basic scenario, considering the 10 to 16% annual inflation rate, 10 to 14% increased rate of wages, 3 to 5% economic growth, and 7 to 8% GDP share of health system expenditure, the health system can implement 80% of the road map in 2015. Conclusion: Considering the Iran economic turmoil after finalizing the road map, it is necessary to revise the resources of the health care system and reduce the costs of the road map for the complete implementation of the map.