بررسي تأثير فرهنگ‌سازماني بر عملكرد شغلي كاركنان فرماندهي مرزباني ناجا با در نظر گرفتن نقش ميانجي نوآوري سازماني

هدف از اين پژوهش بررسي تأثير ارتباط بين فرهنگ‌سازماني بر عملكرد شغلي كاركنان در فرماندهي مرزباني ناجا (با در نظر گرفتن نقش ميانجي نوآوري سازماني) مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مديران رده‌هاي مياني و ارشد شاغل در فرماندهي مرزباني به تعداد  320 نفر است. براي تعيين حجم نمونه از روش نمونه‌گيري كوكران در سطح خطاي 5 درصد برابر 174 نفر از كاركنان در اين بخش محاسبه‌شده است. نوع تحقيق در اين پژوهش كاربردي و ازلحاظ روش، از نوع پيمايشي (كمي) است، دادها با استفاده از پرسشنامه‌هاي فرهنگ‌سازماني كامرون و كوئين؛ پرسشنامه نوآوري سازماني (جيمنزجيمنز و همكاران، 2008)، و پرسشنامه عملكرد شغلي (پاترسون 1963) جمع آوري شده كه پس از توزيع آن‌ها در نمونه آماري (فرماندهي مرزباني ناجا)، پايايي آن‌ها از طريق آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.90، 0.87 و 0.87 حاصل شد. نتايج پژوهش نشان مي­دهد كه اثر مستقيم فرهنگ‌سازماني بر عملكرد بسيار ناچيز بوده و معنادار نيست، اما اثر غيرمستقيم آن از طريق متغير ميانجي نوآوري، معنادار است. نوآوري سازماني در فرماندهي مرزباني ناجا مناسب و قابل‌قبول است. در خصوص ابعاد نوآوري سازماني در فرماندهي مرزباني ناجا مي‌توان گفت كه هر سه بعد نوآوري مشتمل بر نوآوري اداري، فرآيندي و خدماتي در فرماندهي مرزباني ناجا مناسب هستند و بين عملكرد شغلي با نوآوري و فرهنگ‌سازماني هيچ‌گونه تأثيري وجود ندارد.