بازخواني داستان‌هاي مثنوي بر مبناي مؤلفه‌هاي تفكر فلسفي ‌و تدوين راهنماي داستان‌ها براي استفاده در اجتماع پژوهشي

‌‌پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل محتواي داستان‌هاي مثنوي بر مبناي نظريۀ ليپمن دربارۀ تفكر فلسفي انجام شد. در اين راستا، با كاربرد روش تحليل محتواي استقرايي، مؤلفه‌هاي تفكر فلسفي از آثار ليپمن استخراج و سازماندهي شد. پس از مطالعۀ آثار ليپمن ابعاد تفكر فلسفي به سه بعد تفكر انتقادي، خلاق و مراقبتي تقسيم‌ گرديد و به هريك از اين ابعاد مؤلفه‌هايي اختصاص داده‌ شد. در بخش دوم، به كمك روش تحليل محتواي قياسي و با توجه به چارچوب نظري فراهم‌‌شده در بخش نخست، مؤلفه‌هاي تفكر فلسفي در دو داستان منتخب‌ از مثنوي‌ شناسايي و تحليل شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد هر دو داستان به‌دليل آنكه داراي مؤلفه‌هايي در زمينۀ ابعاد گوناگون تفكر فلسفي هستند، توانايي مناسبي در پرورش اين نوع تفكر دارند. سرانجام براي كاربردي‌كردن داستان‌ها در اجتماع پژوهشي، براي هر داستان راهنمايي آموزشي در دو بخشِ طرح بحث و تمرين تدوين و در اين بخش‌ها پرسش‌ها و فعاليت‌هاي عملي مرتبط با محتواي داستان‌ها و مؤلفه‌هاي آن پيشنهاد شد.