مقايسه درمان فراشناخت و تكنيك هاي آن و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ذهن سرگردان نوجوان

Comparison of Metacognitive Therapy and its Techniques, and acceptance and commitment therapy on the mind wandering adolescent

پژوهش حاضر با هدف مقايسه درمان فراشناخت و تكنيك هاي آن (آموزش توجه، تمركز مجدد توجه بر موقعيت) و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ذهن سرگردان نوجوانان انجام گرفت. روش پژوهش آزمايشي و جامعه آماري 20837 نوجوان دختر در مدارس متوسطه دوم شهر كرج در سال تحصيلي 1397-1396 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي 70 نفر كه بر اساس ابزار اندازه گيري ذهن سرگردان مرازيك و همكاران (2013) داراي كمترين نمره در ذهن سرگردان بودند، انتخاب و بر اساس ملاك هاي پژوهش، به طور تصادفي در پنج گروه قرار گرفتند. درمان هاي فراشناخت، تكنيك آموزش توجه، تمركز مجدد توجه بر موقعيت (محمدخاني،1392) و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (باند، هيز،2014) طي 10 جلسه 90 دقيقه اي، هفته اي يك بار در مورد گروه هاي آزمايش اجرا شد. داده ها با آزمون تحليل كوواريانس يك راهه تك متغيري بررسي شد. نتايج نشان داد كه هر چهار درمان بر كاهش ميزان ذهن سرگردان نوجوانان موثر است و اثر بخشي درمان فراشناخت بيشتر از درمان هاي ديگر مي باشد. اين اثر بخشي در مرحله پيگيري 3 ماهه نيز پايدار بود.

The purpose of this study was to compare metacognitive therapy and its techniques (attention training, Situational attention refocusing), and acceptance and commitment therapy on the mind wandering adolescents. The research method was experimental and the statistical population included 20837 adolescent girls in second grade secondary schools of Karaj in the academic year 1396-1397. A randomized multistage cluster sampling method was used to select 70 people who had the lowest score in the amount of wandering mindedness based on the measurement tool of the wandering minds of Marazik et al. (2013). They were randomly assigned to five groups based on the criteria of the research. they got. Metacognitive Therapies, Attention training, Situational attention refocusing, (Mohamad KHani, 2013) and Acceptance and Commitment therapy (Bond, Hayes, 2014) During 10 Sessions A weekly, 90-Minute test was performed individually for experimental groups. Data were analyzed using one-way covariance analysis. The results showed that all four treatments are effective in decreasing the amount of mentally minded adolescents, and the effectiveness of metacognitive therapy is more than other treatments. This effect was also sustained in the 3-month follow-up phase.