چكيده فارسي :
با در نظر گرفتن اهميت و جايگاه اعضاي هيئت علمي در دانشگاه ها، در پيشبرد رسالت ها و ماموريت هاي نظام آموزش عالي از يك سو و شكل گيري تغييرات سريع در فن آوري ها و چالش هاي پيش روي هر موسسه آموزشي، همواره نياز است كه تدابيري براي توسعه و بهبود مستمر كليت اين نظام و به طور مشخص ارتقاي توانمندي ها، قابليت هاي علمي و مهارت هاي حرفه اي اعضاي هيئت علمي از طريق مديريت دانش مورد توجه قرار گيرد، لذا پژوهش حاضر به نقش مولفه هاي مديريت دانش در توسعه اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي مجري آموزش از دور با (طرح الگوي مناسب)مي پردازد.
روش بررسي
پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي و از نظر روش، تركيبي از نوع كيفي-كمي بوده است. جامعه آماري اين پژوهش، اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي مجري آموزش از دور كشور شامل5101 نفر بوده است. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بود و تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان 357 نفر به دست آمد. تاييد روايي ابزار توسط 15 نفر از خبرگان و پايايي ابزار بوسيله آلفاي كرونباخ براي گويه هاي مديريت دانش 89/. و گويه هاي توسعه 91/ .بدست آمد. جهت گردآوري داده ها، بخش كيفي پرسشنامه غيرساختارمند و بخش كمي از پرسشنامه نيمه ساختارمند و ساختارمند استفاده شد. براي نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون كولموگروف- اسميرنوف و براي تحليل مسير و بررسي برازش مدل از معادلات ساختاري با كاربرد(نرم افزار AMOS) و براي تجزيه تحليل داده ها، از نرم افزارSpss استفاده شد.
يافته ها
در پژوهش حاضر، شاخص هاي مديريت دانش(خلق، تسهيم، ذخيره و كاربرد دانش) بر كل شاخص هاي توسعه(فردي، حرفه اي و سازماني) تاثير گذار هستند به طوريكه كل اثر علي مديريت دانش بر بهسازي 693/0 است وشاخص هاي برازش مدل، حاصل تقسيم مقدار خي دو بر درجه آزادي برابر با 701/11 است. درمجموع، از 4 شاخص مربوط به برازش مدل، مي توان با تسامح گفت مدل از برازندگي نسبتا مناسبي برخوردار است.
نتيجه گيري
مديريت دانش به عنوان يك راهبرد آگاهانه در خلق، تسهيم و كاربرد دانش، باعث افزايش عملكرد آموزشي اعضاي هيئت علمي در دانشگاه هاي مجري آموزش از دور شده و اعضاء هيئت علمي نقشي تاثيرگذار بر عملكرد نظام آموزش عالي دارند.
چكيده لاتين :
Given the importance and status of faculty members in universities, the advancement of the duties and missions of the higher education system and rapid development of the technologies and challenges faced by educational institutions require proper measures for the continuous development and overall improvement of these systems, especially the improvement of the capacities, scientific capabilities, and professional skills of faculty members through knowledge management. The present study aimed to assess the role of the elements of knowledge management in the improvement of the faculty members in distance education universities by designing an appropriate model.
Materials and Methods
This applied, qualitative research was conducted on the faculty members of distance education research universities in Iran, including 5,101 faculty members. The participants were selected via stratified random sampling (n=357) and based on Morgan's table. Data were collected using a questionnaire. The validity of the research instrument was confirmed by experts, and its reliability was confirmed using the Cronbach's alpha, which was estimated at 0.89 for knowledge management and 0.91 for knowledge development items. Data analysis was performed in SPSS using the Kolmogorov-Smirnov test for data normalization. In addition, the path and fitting of the model were examined using structural equations in AMOS software.
Results
In this research, knowledge management indicators (creation, sharing, storage, and application of knowledge) affected all the improvement indicators (individual, professional, and organizational), so that the overall effect of knowledge management on improvement was estimated at 69.3 in the model fitting index table.
Conclusion
According to the results, knowledge management is a conscious strategy for creating, sharing, storing, and applying knowledge, thereby enhancing the performance of the faculty members in distance education universities and enabling them to become an efficient element of change in universities.
