قابليت‌هاي پويا در استراتژي كسب مزيت رقابتي رابطه محور، مورد مطالعه صنعت ساختمان

Dynamic Capabilities in Relation-oriented Competitive Advantage Strategy: A Case Study of the Construction Indust

امروزه شركت­ها به عنوان قسمتي از شبكه­ي روابط نگريسته مي­شوند كه مي­توانند از اين شبكه مزيت رقابتي كسب كنند. تحقيق حاضر با هدف تحليل نقش قابليت­هاي پويا در رابطه­ي روابط بيرون سازماني با مزيت رقابتي سازمان و كمي‌سازي اين روابط انجام شده­است. براي اين منظور از روش تحقيق آميخته استفاده شده­است. ابزار كمي سازي روابط، پرسشنامه بوده است كه با روش‌هاي مختلف روايي و پايايي آن بررسي گرديد. پرسشنامه در سيزدهمين نمايشگاه صنعت ساختمان در تهران به صورت تصادفي توزيع گرديد كه 352 مورد از آن كامل برگدانده شد. نتايج نشان از تاثير بسيار بيشتر مسير غير مستقيم تبديل سرمايه اجتماعي بيروني سازمان به مزيت رقابتي نسبت مسير مستقيم آن دارد. قابليت­هاي پويا نقش ميانجي معنادار و مكمل را در اين رابطه ايفا مي­كند. حمايت­هاي دولت، عدم كارايي اجباري و عدم اطمينان از تقاضا از جمله متغيرهاي تعديلگر محيطي تاثيرگذار بر مدل تحقيق بوده­ اند.

Nowadays, companies are seen as a part of the relationships network from which competitive advantages can be gained. This study aims to analyze the role of dynamic capabilities with regard to the external relationships of organizations with competitive advantage. For this aim, a mix method was used, and a questionnaire was served to quantify those relationships. The reliability and validity of the questionnaire was checked by different methods. The questionnaire was distributed in the 13th international construction fair in Tehran through random sampling. As many as 352 were completed and returned for quantitative analysis. The findings showed that external social capital affects competitive advantage much more indirectly than directly. It was also shown that dynamic capabilities play a significant complementary and mediating role in this relationship. Government supports, enforcement inefficiency, and demand uncertainty are the environmental moderating variables that have impacts on the research model.