اثر مداخله روان شناسي مثبت نگر به شيوه گروهي بر عزت نفس، خودپنداره و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختر تجديدي پايه اول دبيرستان

جديد شدن دانش آموزان در يك درس يا بيشتر تجربه‌اي است بحران زا كه در كنار بحران‌هاي دوره بلوغ مي‌تواند بر مشكلات رواني و شخصيتي و تحصيلي اين دانش آموزان تاثير ماندگاري بگذارد. بهمين خاطر، بررسي تاثير مداخله‌هاي مختلف بر ويژگيهاي رواني و تحصيلي اين دسته از دانش آموزان مورد توجه روانشناسان تربيتي قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر نيز بررسي اثر مداخله روان شناسي مثبت نگر بر عزت نفس، خودپنداره و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان داراي تجديدي است. بنابراين، تعداد 29 دانش‌آموز دختر پايه اول دبيرستان شهر سمنان كه حداقل در يك درس در سال تحصيلي 1390 – 1391 تجديد شده بودند، به شيوه تصادفي ساده انتحاب شدند و با انتساب تصادفي در يكي از گروه‌هاي آزمايشي يا كنترل قرار گرفتند. طرح پژوهشي از نوع آزمايشي بود كه آزمودني‌ها پس از مداخله به سوالات پرسشنامه عزت نفس و خودپنداره پاسخ دادند. براي اندازهگيري پيشرفت تحصيلي ميانگين نمرات دروسي آزمودني‌ها در امتحانات خرداد ماه كه در كارنامه تحصيلي آزمودني‌ها به عنوان تجديد (زير 10) قيد شده بود به عنوان نمره پيش‌آزمون پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. و ميانگين نمرات همان دروس (دروسي كه در كارنامه خرداد ماه دانش آموز در آن‌ها نمره زير 10 گرفته بود) در امتحانات شهريور ماه، به عنوان نمرات پسآزمون پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. تحليل آماري نشان داد ميانگين پيشرفت تحصيلي، عزت نفس و بعضي از خرده مقياس‌هاي خودپنداره آزمودني‌هاي گروه آزمايشي به گونه‌اي معنادار بالاتر از ميانگين اين متغيرها در آزمودني‌هاي گروه كنترل بود