بررسي اثرگذاري آموزش فلسفه به كودكان بر تحول اخلاقي دانش آموزان پسر پايه ي پنجم ابتدايي در شهر تهران

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير آموزش فلسفه براي كودكان (P4C ) بر تحول اخلاقي دانش آموزان بود. به اين  منظور، دو كلاس در پايه ي پنجم مدرسه اي ابتدايي و پسرانه در منطقه ي يك آموزش و پرورش شهر تهران به طور تصادفي انتخاب شد. يكي از اين كلاس ها به عنوان گروه آزمايش تحت 9 جلسه آموزش P4C قرار گرفت. از هر يك از كلاس ها 16 نفر بطور تصادفي براي آزمون گيري انتخاب شدند. با استفاده از فرم هاي موازي معماهاي اخلاقي كلبرگ و پياژه و پي گيري باليني قضاوت هاي اخلاقي كودكان به روش مصاحبه ي فردي استدلال هاي اخلاقي دانش آموزان از نظر تراز كلي تحول اخلاقي، خود پيروي اخلاقي و اخلاق فاعلي در پيش آزمون و پس آزمون نمره گذاري شد. تحليل كورايانس چند گانه هيچ گونه تفاوت معناداري را بين پس آزمون هاي تعديل شده ي دو گروه در هيچ يك از متغيرها نشان نداد و بنابر اين هيچ يك از فرضيه هاي پژوهشي مورد تاييد قرار نگرفت. به نظر مي رسد اجراي روش آموزش فلسفه به كودكان در بافت آموزش و پرورش ايران نياز مند مداخلات شديد تر و ملاحظات بيشتري است.