مقايسه باورهاي انگيزشي و راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري در دانشجويان مشروط و عادي

يكي از مشكلات عمده در سيستم‌هاي آموزشي، مشروط شدن دانشجويان در طول تحصيل است. با توجه به اهميت شناسايي عوامل مؤثر بر افت تحصيلي، اين مطالعه با هدف مقايسه باورهاي انگيزشي و راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري در دانشجويان مشروط و عادي دانشگاه آزاد اسلامي واحد سپيدان انجام گرفت. به‌منظور بررسي اين هدف، 268 دانشجو شامل 59 نفر از دانشجويان مشروط (39 پسر و 20 دختر) و 209 نفر از دانشجويان عادي (129 پسر و 80 دختر) مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از دو پرسش‌نامه‌ مشتمل بر پرسش‌نامه ويژگي‌هاي دموگرافيك و پرسش‌نامه‌ راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري (MSLQ) جمع‌آوري شد. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از روش آمار توصيفي و آزمون تي گروه‌هاي مستقل تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه بين دو گروه دانشجويان عادي و مشروط به‌لحاظ استفاده از راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري، تفاوت معني‌داري وجود دارد؛ بدين معني كه دانشجويان عادي نسبت به دانشجويان مشروط بيشتر از راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري استفاده مي‌كنند. افزون بر اين، نتايج مطالعه نشان داد كه بين دختران و پسران در استفاده از راهبردهاي خودتنظيمي يادگيري، تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين، مقايسه دانشجويان عادي و مشروط در مؤلفه‌هاي باورهاي انگيزشي (خودكارآمدي، ارزش‌گذاري دروني و اضطراب امتحان) بيانگر تفاوت دو گروه در اين مؤلفه‌ها بود؛ اما تفاوت جنسيتي در مؤلفه‌هاي باورهاي انگيزشي مشاهده نشد.