بررسي ساختار عاملي، پايايي و روايي مقياس همدلي اساسي: فرم فارسي

هدف كلّي از اين پژوهش، بررسي ساختار عاملي، پايايي و روايي مقياسِ همدلي اساسي در دانش‌آموزان دبيرستاني شهر شيراز بود. مشاركت‌كنندگان پژوهش 700 نفر (340 دانش‌آموز پسر و360 دانش‌آموز دختر) از دانش‌آموزان دبيرستاني شهر شيراز بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند و مقياس همدلي اساسي و خرده‌مقياس‌هاي ارتباط با همسالان و پرخاشگري را تكميل كردند. به‌منظور تحليل داده‌ها از روش آلفاي كرونباخ، بازآزمايي، تحليل عامل اكتشافي و روايي همگرا و واگرا استفاده شد. نتايج تحليل عاملي اكتشافي به روش مؤلفه‌هاي اصلي حاكي از وجود 2 عامل به نام‌هاي ابعاد عاطفي و شناختي بود. نتايج بررسي اعتبار سازه عاملي نشان داد كه دو خرده‌مقياس همدلي اساسي 37.7 واريانس را به خود اختصاص مي‌دهند و پايايي آزمون به روش آلفاي كرونباخ بين 0.74 تا 0.80 و به روش باز‌آزمايي بين 0.72 تا 0.80 محاسبه شد. همچنين در تحقيق حاضر، دختران همدلي بيشتري را در مقايسه با پسران از خود نشان دادند. بر‌اساسِ اين نتايج، مقياس همدلي اساسي ابزاري معتبر براي ارزيابي ميزان همدلي در نوجوانان ايراني است و مي‌تواند مورد استفاده متخصصان قرار گيرد.