بررسي نقش تعديل‌گري ذهن‌آگاهي در رابطه بين استرس و سازگاري تحصيلي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر تعديل‌كنندگي ذهن‌آگاهي در رابطه بين استرس و سازگاري تحصيلي دانشجويان كارشناسي بود. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است. در اين پژوهش، 312 نفر از دانشجويان سال اول كارشناسي دانشگاه لرستان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. دانشجويان پرسشنامه استرس ادراك‌شده (كوهن و همكاران، 1983)، پرسشنامه ذهن‌آگاهي، توجه، هوشياري (براون و ريان، 2003) و پرسشنامه سازگاري تحصيلي بيكر و سرياك (1989) را كامل كردند. تحليل رگرسيون سلسله‌مراتبي تعديلي به‌منظور بررسي رابطه بين استرس و سازگاري تحصيلي و همچنين توان تعديلي متغيّر ذهن‌آگاهي استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين استرس و سازگاري تحصيلي رابطه معني‌داري وجود دارد. همچنين، نقش تعديل‌گر ذهن‌آگاهي در رابطه بين استرس و سازگاري تحصيلي دانشجويان مورد تأييد قرار گرفت. اين مطالعه نشان داد كه سطوح بالاتر ذهن‌آگاهي رابطه بين استرس و سازگاري تحصيلي را تعديل مي‌كند.