رابطه ي نگرش هاي ناكارآمد با اضطراب اجتماعي در نوجوانان دانش آموز: نقش ميانجي گر تنظيم هيجان

هدف: نگرش هاي ناكارآمد پيچيده‌ترين مسائل رواني شناختي جامعه امروزي است. كه در دوران كودكي با نتايج و پيامدهاي منفي و طولاني‌مدت از جملۀ افزايش ميزان اختلال اضطراب اجتماعي پيوند دارد. با توجه به اينكه تنظيم هيجان نقش كليدي در ايجاد علايم اختلال اضطراب اجتماعي دارد، هدف از پژوهش حاضر آزمون نقش واسطه‌اي تنظيم هيجان در رابطه بين نگرش هاي ناكارآمد و علايم اختلال اضطراب اجتماعي بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 241 دانش‌آموز دختر مقطع متوسطه دوم شهر تهران بود كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به مقياس اضطراب اجتماعي نوجوانان (SASA) ، مقياس نگرش‌هاي ناكارآمد كودكان ونوجوانان (DASCA) وپرسشنامه تنظيم هيجاني (DERS) پاسخ دادند. در مطالعه حاضر به‌منظور آزمون نقش واسطه‌اي تنظيم هيجان در رابطه بين نگرش هاي ناكارآمد و علايم اختلال اضطراب اجتماعي از روش آماري مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان داد كه رابطه بين نگرش هاي ناكارآمد با تنظيم هيجان و اضطراب اجتماعي مثبت و معنادار بود. همچنين، در اين مدل رابطه بين تنظيم هيجان با اضطراب اجتماعي نيز مثبت و معنادار بود. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه مدل مفروض واسطه مندي نسبي تنظيم هيجان در رابطه بين نگرش هاي ناكارآمد با اضطراب اجتماعي با داده ها برازش قابل قبولي دارد. نتايج كلي نشان داد از يك‌سوي، نتايج پژوهش حاضر از نقش تعيين‌كننده نگرش هاي ناكارآمد در پيش‌بيني علايم اختلال اضطراب اجتماعي حمايت مي‌كند و از ديگر سوي، اين نتايج نشان مي‌دهد كه تمايزيافتگي در مقادير عددي منتسب به متغير تنظيم هيجان در پيش بيني واريانس مشترك بين حلقه هاي مفهومي نگرش هاي ناكارآمد با اضطراب اجتماعي در نوجوانان ايفاي نقش مي كند.