بررسي انگيزه پيشرفت دانشجويان بر اساس عوامل تبيين‌كننده كيفيت آموزش عالي

اين تحقيق با هدف بررسي انگيزه پيشرفت دانشجويان بر اساس عوامل تبيين‌كننده كيفيت آموزش عالي به انجام رسيده است. پژوهش از نوع توصيفي همبستگي بود و براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري تحقيق را دانشجويان شاغل به تحصيل در دوره‌ كارشناسي دانشكده‌هاي كشاورزي دانشگاه‌هاي تهران، بوعلي‌سينا همدان، ايلام، شهيد باهنر كرمان و شيراز تشكيل دادند كه تعداد ايشان 6958 نفر بود. براساس فرمول كوكران، تعداد نمونه مناسب، 273 نفر به دست آمد. نمونه گيري با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب صورت گرفت. براي بررسي انگيزه پيشرفت از مقياس استراتژي‌هاي انگيزشي پينتريچ و همكاران و براي بررسي عوامل تبيين‌كننده كيفيت از ابزار محقق ساخته استفاده شد. ابزار تحقيق از لحاظ روايي براساس نظر تعدادي از اساتيد صاحبنظر در اين زمينه تاييد شد و براي تعيين پايايي پرسشنامه نيز پس از مطالعه راهنما، آلفاي كرونباخ محاسبه شده (براي مقياس انگيزه پيشرفت برابر 0.86 و براي مقياس عوامل تبيين كننده كيفيت برابر 0.91) مبين اعتبار مناسب براي گردآوري داده‌ها بود. يافته‌هاي تحقيق حاكي از رابطه مثبت و معني دار بين ابعاد تبيين كننده كيفيت (شامل: كيفيت فرايند، كيفيت تعاملات، كيفيت محيط آموزش، كيفيت هدف، و كيفيت زيرساخت‌ها) با انگيزه پيشرفت بود. افزون بر اين، نتايج تحليل تشخيصي نشان داد كه در كل جامعه مورد بررسي، 51 درصد از واريانس نمره تشخيصي توسط مدل 3 متغيري شامل ميزان رضايت نسبت به كيفيت فرايند، ميزان رضايت نسبت به كيفيت محيط آموزش، و ميزان رضايت نسبت به كيفيت تعاملات قابل تبيين بوده است. در نتيجه، لازم است تا به اين موارد بطور ويژه توجه شود.