عنوان مقاله :
ترجمه و تعيين ويژگيهاي روانسنجي «مقياس خودتعيينگري دانشآموز» در نوجوانان؛ نسخه فارسي
عنوان به زبان ديگر :
Persian Translation and Psychometric Properties Assessment of Self-Determination Student Scale for Adolescents
پديد آورندگان :
حجتي عابد، الهه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده علوم توا ن بخشي - گروه كاردرماني , شفارودي، نرگس دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده علوم توا ن بخشي - گروه كاردرماني , اكبرفهيمي، ملاحت دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده علوم توا ن بخشي - گروه كاردرماني , كرمعلي اسماعيلي، سمانه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده علوم توا ن بخشي - گروه كاردرماني , زارعيان، آرمين دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران - دانشكده پرستاري - گروه سلامت در بلايا و فوريت ها , پرند، اكرم دانشگاه تهران - دانشكده روا ن شناسي و علوم تربيتي - گروه روا ن شناسي
كليدواژه :
خودتعيينگري , ويژگيهاي روانسنجي , نوجوانان , روايي , پايايي
چكيده فارسي :
اهداف خودتعيينگري به معناي توانايي تشخيص، تعيين اهداف و دستيابي به هدف بر اساس شناخت و ارزيابي خود است. اين توانايي براي رشد سالم نوجوانان ضروري است. خودتعيينگري تحت تأثير دانش، مهارتها، عقايد و عوامل زمينهاي است كه در محيط زندگي افراد وجود دارد. از آنجا كه خودتعيينگري يك عامل ضروري براي داشتن يك زندگي موفقيتآميز است، ارزيابي آن و مهارتهاي زمينهساز آن نيز مهم هستند. با اين حال ابزاري به زبان فارسي براي ارزيابي آن وجود ندارد. هدف مطالعه حاضر، تهيه نسخه فارسي و تعيين ويژگيهاي روانسنجي مقياس خودتعيينگري دانشآموز شامل روايي صوري، محتوايي و روايي سازه، همچنين همساني دروني و پايايي آزمونبازآزمون در دانشآموزان 14 تا 18 سال است.
روش بررسي در اين مطالعه روششناسي، مقياس خودتعيينگري دانشآموز بر اساس برنامه «ارزيابي بينالمللي كيفيت زندگي» به زبان فارسي ترجمه و از نظر روايي و پايايي بررسي شد. نمونه پژوهش شامل 498 دانشآموز دبيرستاني (ميانگين و انحراف معيار سني 0/9±15/15؛ 277 دختر و 221 پسر) بود كه بر اساس نمونهگيري دردسترس و با حداكثر تنوع، در شهر تهران بررسي شدند. اين نمونهها از طريق پرسشنامه خودگزارشگري نوجوان به دو گروه با و بدون علائم هيجاني و رفتاري تقسيم شدند. روايي صوري ابزار بر اساس نظر نوجوانان و خبرگان شركتكننده در پژوهش بررسي شد. شاخص روايي محتوا و نسبت روايي محتوا براي هريك از گويههاي ابزار محاسبه شد. روايي سازه از طريق روش مقايسه گروههاي شناختهشده (شامل جنسيت و در معرض خطر اختلالات هيجاني و رفتاري بودن) و پايايي همساني دروني با محاسبه ضريب كودر ريچاردسون و پايايي آزمونبازآزمون با استفاده از ضريب همبستگي درونخوشهاي روي 16 دانشآموز با فاصله زماني 14 روز محاسبه شد.
يافتهها در نسخه فارسي مقياس خودتعيينگري دانشآموز چهار گويه از گويههاي نسخه اصلي حذف شد. روايي صوري نسخه فارسي مقياس خودتعيينگري نوجوان پس از اصلاحات لازم مناسب تشخيص داده شد. شاخص و نسبت روايي محتوا نشان داد گويهها روايي محتواي مطلوبي دارند. تحليل مقايسه بين گروههاي شناختهشده نشان داد ميانگين خودتعيينگري بين گروه جنسيت و گروه در معرض خطر اختلالات هيجانيرفتاري در تمامي زيرمقياسها بالاتر و در بيشتر ابعاد معنادار (0/001>P) بود. ضريب كودر ريچاردسون براي كل ابزار 0/89 و براي پنج زيرمقياس در محدوده 0/51 تا 0/72 بود. ضريب همبستگي درونخوشهاي برابر با 0/98، با سطح اطمينان 95 درصد و فاصله اطمينان 0/95 تا0/98 حاكي از ثبات مطلوب ابزار است.
نتيجهگيري بر اساس اين مطالعه، نسخه فارسي مقياس خودتعيينگري دانشآموز روايي صوري، محتوا و سازه و همچنين پايايي خوبي بين دانشآموزان دبيرستاني شهر تهران دارد. بنابراين ميتوان از آن در زمينههاي باليني و تحقيقاتي براي ارزيابي خودتعيينگري با اهداف مختلف استفاده كرد. با توجه به اهميت خودتعيينگري در دوره نوجواني، جاي تحقيقات بسياري با استفاده از ابزار موردبررسي در اين پژوهش وجود دارد تا مشكلات احتمالي دانشآموزان دبيرستاني در خودتعيينگري مشخص، و آموزشهاي ويژه مربوط به آن طراحي شود.
چكيده لاتين :
Objective Self-determination is the ability of recognizing, setting and achieving goals based on knowledge
and self-assessment. This ability is essential for the healthy development of adolescents. Self-determination
is influenced by knowledge, skills, beliefs, and contextual factors that exist in one's living environment.
Since it is an essential element for having a successful life, its assessment and related skills are
also important; however, there is no assessment tool for its measurement in Iranian population. The aim
of this study was to translate the Self-Determination Student Scale (SSDS) into Persian and determine
its psychometric properties including face, content, and construct validity as well as internal consistency
and test-retest reliability in adolescents aged 14-18 years.
Materials & Methods In this methodological study, the SSDS was translated into Persian to be used on
Iranian population and validated according to the International Quality of Life Assessment (IQOLA) protocol.
Samples were 498 high school students (mean age = 15.15±0.9; 227 females and 221 males) who
were selected using convenience sampling technique with maximum diversity in Tehran. They were divided
into two groups of with and without emotional/behavioral symptoms using the Youth Self-Report
tool. The face validity of the translated SSDS was determined based on the opinions of samples and
experts. The Content Validity Index (CVI) and Content Validity Ratio (CVR) were also calculated for each
items of the translated version. The construct validity was tested by comparing known groups (gender
groups and groups at risk of emotional/behavioral disorders). Moreover, its internal consistency was
estimated by Kuder-Richardson formula, and test-retest reliability was tested using Intraclass Correlation
Coefficient (ICC) on 16 students with a time interval of 14 days.
Results In the Persian version of SDSS, 4 items were removed from the original version. After confirmation
of its face validity after modification, it was found that its items had appropriate content validity
based on CVI and CVR scores. The mean of self-determination score under all subscales and most of
items was significant between the gender group and the group at risk of emotional/behavioral disorders
(P< 0.001). The Kuder-Richardson coefficient was obtained 0.89 and for five subscales, it was in a range
of 0.51 to 0.72. The ICC (0.98; 95% CI:0.95 to 0.98) approved the good reliability of the instrument.
Conclusion The Persian version of SDSS had good validity (face, content, and construct) and reliability
after testing it on the high school students. Therefore, it can be used in clinical and research studies to
assess the self-determination of students. Considering the importance of self-definition in adolescence,
there is a need for further studies using the SDSS to highlight the potential problems of high school students
in self-determination and designing related training programs.