فراتحليل مطالعات دينداري و سرمايه اجتماعي در ايران

هدف از پژوهش‌ حاضر، به‌ كارگيري روش فراتحليل به منظور تحليل و تركيب نتايج مطالعات صورت ‌گرفته پيرامون ارتباط ميان دينداري و سرمايه ‌اجتماعي مي‌باشد. بدين‌ منظور 20پژوهش انجام شده در بين سالهاي 94-1384 در زمينه ارزيابي ارتباط ميان دينداري و سرمايه اجتماعي كه در فصلنامه ‌هاي معتبر علمي به چاپ رسيده ‌اند، جهت بررسي انتخاب شدند. پژوهش‌‌هاي منتخب به روش پيمايشي و با به‌ كارگيري ابزار پيمايش در جوامع آماري متفاوت و برحسب سنجه‌هاي پايا به انجام رسيده‌‌اند. در گام نخست ارزيابي پژوهشهاي منتخب، مفروضات همگني و خطاي انتشار مورد بررسي قرار گرفتند؛ بر اين اساس يافته‌ ها حكايت از ناهمگني اندازه‌ اثر و عدم سوگيري انتشار مطالعات مورد بررسي داشتند. در مرحله دوم، ضريب اندازه اثر با به‌ كارگيري نسخه دوم نرم افزار CMA مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان دادند كه اندازه اثر يا ضريب تأثير دينداري بر سرمايه اجتماعي معادل ‌388/. مي باشد كه بر حسب نظام تفسيري كوهن، در حد متوسط ارزيابي مي‌‌شود. همچنين نتايج نشان مي‌دهد متغيرهاي گروه‌هاي نمونه‌اي و ميدان مطالعه مي‌توانند در رابطه بين دينداري و سرمايه اجتماعي نقش تعديل كنندگي را ايفا نمايند. در واقع مي‌توان گفت سرمايه اجتماعي در بين كارمندان و دانشجويان بيشتر از شهروندان و نيز در بين مراكز استان و شهرستان بيشتر از تهران متأثر از دينداري است.