ارتباط باورهاي اميد با فرسودگي تحصيلي، انگيزش تحصيلي و وضعيت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم

The Relationship between Hope Components with Academic Burnout, Motivation, and Status of Students in Qom University of Medical Sciences, Qom ,Iran

اميد مي تواند رضايت مندي و بهزيستي ذهني دانشجو را به اوج برساند و موجب سازگاري و سلامت جسمي و رواني است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط باورهاي اميد با فرسودگي، انگيزش و وضعيت تحصيلي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم انجام شد. روش بررسي در اين پژوهش توصيفي همبستگي در سال 1396، نمونه اي شامل 261 دانشجو به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي بر حسب جنسيت انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه باورهاي اميد اسنايدر و همكاران(Snyder et al) ، فرسودگي تحصيلي برسوو همكاران (Berso et al) و انگيزش تحصيلي والرندو همكاران (Vallerand et al) جمع آوري شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t مستقل و رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين نمره ي كل مقياس باورهاي اميد و خرده مقياس هاي آن با فرسودگي تحصيلي رابطه ي منفي و معناداري و بين ميانگين نمره ي كل مقياس باورهاي اميد و تمام ابعاد آن با انگيزش تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. اما بين ميانگين نمره ي كل باورهاي اميد و خرده مقياس هاي آن با وضعيت تحصيلي رابطه ي معناداري مشاهده نشد. در نهايت، نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه تنها فرسودگي تحصيلي به شكل منفي و معناداري پيش بيني كننده باورهاي اميد هستند. نتيجه گيري: براساس يافته هاي اين مطالعه دانشجويان اميدوار، انگيزش تحصيلي بيشتر و آسيب پذيري كمتري در مقابل فرسودگي تحصيلي دارند. بنابراين اساتيد و مسوولان دانشگاه بايستي بكوشند تا با افزايش سطح اميدواري دانشجويان، انگيزش تحصيلي دانشجويان را افزايش و فرسودگي تحصيلي آن ها را كاهش دهند.

Hope can maximize the satisfaction and mental wellbeing of students and result in their physical and mental health and adaptation. This study aimed to determine the relationship between hope components with academic status, motivation and burnout in students of Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran. Materials and Methods This correlational, descriptive study was conducted on 261 students in 2017, who were selected by random relative cluster sampling based on gender. Data were collected using the hope components questionnaire by Snyder et al., academic burnout scale by Berso et al., and academic motivation scale by Vallerand et al. In addition, data analysis was performed using Pearson’s correlation coefficient, independent t-test and stepwise multiple regression. Results In this study, there was a negative, significant relationship between the total score of hope components and their subscales with academic burnout. On the other hand, a positive, significant association was observed between the mean total score of hope components and their dimensions with academic motivation. However, no significant relationship was found between the mean total score of hope components and their dimensions with academic status. Moreover, the regression results indicated that academic burnout was able to predict hope components in a negative, significant manner. Conclusion According to the results of the study, hopeful students have more academic motivation and lower vulnerability to academic burnout. Therefore, it is suggested that the hope level of students be increased by university authorities and professors in order to improve and decrease their academic motivation and burnout, respectively.