سلامت اجتماعي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال 1395

زمينه و هدف: سلامت اجتماعي به عنوان يكي از ابعاد سلامت، وضعيت درك صحيح از جامعه، ايفاي مناسب نقش و عملكرد اجتماعي را نشان مي‌دهد. هدف اين مطالعه، تعيين وضعيت سلامت اجتماعي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود.روش و مواد: اين مطالعه مقطعي توصيفي، با مشاركت 666 دانشجوي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان كه به روش سرشماري انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده جهت سنجش سلامت اجتماعي، پرسشنامه Keyes بود. تجزيه تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS22 و آزمون‌هاي آماريt مستقل و آناليز واريانس يك طرفه، تست تعقيبي توكي، رگرسيون خطي چند متغيره، همبستگي پيرسون و اسپيرمن انجام شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) نمره سلامت اجتماعي دانشجويان مورد مطالعه (9.4) 57.2 بود. ابعاد انسجام اجتماعي (17.4) 71.6 و پذيرش اجتماعي (14.7) 42.1 به ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين نمره را داشتند. سلامت اجتماعي با متغيرهاي سطح علاقمندي به رشته تحصيلي (0.286=r و 0.001 P)، سطح سلامت رواني (0.267=r و 0.001 P) و سطح سلامت جسمي (0.188=r و 0.001 P) همبستگي مثبت، اما با سطح نگراني درباره آينده شغلي (0.200=r و 0.001 P) همبستگي معكوسي داشت. آناليز رگرسيون خطي چند متغيره نشان داد علاقه‌مندي به رشته تحصيلي (3.56=B)، سطح سلامت رواني (3.6=B)، عضويت در سازمان‌هاي مردم نهاد (1.68=B)، سطح سلامت جسمي (1.23=B) و نگراني در باره آينده شغلي (1.47=B)، بعنوان متغيرهاي پيشگويي كننده، 16.6% از واريانس نمره سلامت اجتماعي را تبين مي‌كنند.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد وضعيت سلامت اجتماعي دانشجويان مناسب نيست. بعد پذيرش اجتماعي در مقايسه با ساير ابعاد با كمترين ميانگين نمره، وضعيت نامطلوب‌تري داشت. سلامت اجتماعي بعنوان يكي از ابعاد مهم سلامت، نشانگر وضعيت ايفاي نقش ها و عملكردهاي اجتماعي از جمله عملكرد شغلي است لذا توجه ويژه‌اي جهت ارتقاء سلامت اين بعد ضروري مي‌باشد.