نقش پيش بيني كننده ناگويي هيجاني در رضايت و بخشش زناشويي در ميان زنان داراي شخصيت ضد اجتماعي

زمينه و هدف: افراد داراي اختلال هاي شخصيت ويژگي هايي دارند كه باعث تنش و تعارض در روابط و زندگي زناشويي آن ها شده و از طول زندگي شان مي كاهد. هدف پژوهش حاضر، تعيين نقش پيش بيني كننده ناگويي هيجاني در رضايت زناشويي و بخشش زناشويي زنان داراي شخصيت ضد اجتماعي بود.روش و مواد: روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل زنان داراي پرونده طلاق ارجاع داده شده به واحد مشاوره دادگستري مناطق 1 و 2 شهر تهران از مهر تا آذر سال 1396 بود. مشاركت كنندگان 123 نفر از زنان بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها به كمك پرسشنامه هاي بخشش زناشويي، ناگويي هيجاني، رضايت زناشويي و آزمون باليني چند محوري ميلون3 جمع آوري شد. داده‌ها با روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و با كمك نرم افزار SPSS-22 تحليل شدند.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن شركت كنندگان، (4.13) 37.2 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) دشواري در شناسايي احساسات (2.1) 14.3، دشواري در توصيف احساسات (3.1) 12.6، تفكر عيني (5.9) 16.4، ناگويي هيجاني (11.8) 44.3، رضايت زناشويي (14.1) 76.7 و بخشش زناشويي (7.6) 31.5 به دست آمد. دشواري در شناسايي احساسات (P 0.001)، دشواري در توصيف احساسات (P 0.05)، تفكر عيني (P 0.01)، و ناگويي هيجاني (P 0.001) توانستند به طور منفي بخشش و رضايت زناشويي را پيش بيني كنند. به اين معنا كه هر چه دشواري در توصيف احساسات، شناسايي احساسات و تفكر عيني بيشتر باشد، بخشش و رضايت زناشويي كمتر مي شود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه مؤلفه هاي ناگويي هيجاني به طور معني داري بخشش و رضايت زناشويي را پيش بيني مي كنند. به نظر مي رسد كه دشواري در شناسايي احساسات، دشواري در توصيف احساسات و داشتن تفكر عيني به ميزان قابل توجهي رضايت زناشويي زنان داراي شخصيت ضد اجتماعي را تحت تأثير قرار داده و پايين مي آورد.