رابطه بين تنظيم هيجاني، انعطاف پذيري كنشي و خودكارآمدي با خلاقيت هيجاني هنرمندان نقاش شهر اهواز

زمينه و هدف: راهبردهاي نظم جويي شناختي هيجان، بخش مهمي از زندگي هر فرد را به خود اختصاص مي‌دهد و آشفتگي در هيجان و تنظيم آن مي‌تواند موجب آسيب هاي رواني شود. اين پژوهش با هدف تعيين رابطه بين تنظيم هيجاني، انعطاف پذيري كنشي و خودكارآمدي با خلاقيت هيجاني هنرمندان نقاش شهر اهواز بود.روش و مواد: روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه هنرمندان شهر اهواز بود كه از اين تعداد 200 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه تنظيم هيجاني، مقياس انعطاف پذيري كنشي، پرسشنامه خودكارآمدي عمومي و پرسشنامه خلاقيت هيجاني استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS-22 صورت گرفت.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن مشاركت كنندگان (7.5) 36.7 با دامنه سني از 23 تا 41 سال بود. ميانگين (انحراف معيار) تنظيم هيجاني مثبت (7.7) 22.4، خودكارآمدي (6.9) 31.4 و تاب آوري (10.2) 48.7 داراي رابطه مثبت معناداري با خلاقيت هيجاني (2.7) 28.8 است (0.001=P)، به اين معني كه با افزايش تنظيم هيجاني مثبت، خودكارآمدي و تاب آوري، ميزان خلاقيت هيجاني افزايش مي يابد. تاب آوري، خودكارآمدي، تنظيم هيجان مثبت و تنظيم هيجان منفي توانستند 33 درصد از واريانس خلاقيت هيجاني را پيش بيني كنند (P 0.001) و قوي ترين پيش بيني كننده هاي خلاقيت هيجاني به ترتيب تاب آوري و خودكارآمدي بودند.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد تاب آوري، خودكارآمدي و تنظيم هيجاني مثبت باعث افزايش خلاقيت هيجاني و تنظيم هيجان منفي باعث كاهش خلاقيت هيجاني گرديد.