بررسي نقش سرمايۀ معنوي بر تاب آوري سازماني، با تأكيد بر ميانجي‌گري جو اخلاقي

امروزه سازمان‏ها با چالش‏هاي زيادي روبه‌رو هستند و توانايي تاب‌آوري سازمان براي مقابله با تغيير، از طريق تجديد پيوسته عمليات كسب‌وكار، از انحلال سازمان جلوگيري مي‌كند. در پژوهش حاضر تلاش شد نقش متغيرهاي جنسيت، جو‌ّ اخلاقي، و سرمايه معنوي در تا‏ب‏آوري سازماني مطالعه شود. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ روش توصيفي‌ـ پيمايشي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان معاونت‏هاي سازمان آتش‌نشاني و خدمات ايمني تهران و نمونه آماري شامل 102 نفر از كاركنان بود. ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه استاندارد، حاوي 66 سؤال، بود. همچنين، براي تجزيه‌وتحليل داده‏هاي تحقيق از مدل‌سازي معادلات ساختاري بر اساس نرم‏افزار ‏Smart‏PLS استفاده شد. يافته‏هاي تحقيق حاكي از آن است كه سرمايه معنوي بر تاب‏آوري سازماني تأثير مثبت و معنادار دارد و اين تأثير از طريق متغير جنسيت تعديل مي‏شود. افزون بر اين، سرمايه معنوي بر جو‌ّ اخلاقي تأثير مستقيم و معنا‏دار دارد و با بهبود جو‌ّ اخلاقي حاكم بر سازمان تا‏ب‏آوري سازماني افزايش مي‏يابد. از اين طريق مي‏توان دريافت جو‌ّ اخلاقي كاري در بهبود تاب‏آوري سازماني از طريق سرمايه معنوي نقشي ميانجي دارد.