بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر احساس امنيت شهروندان (مطالعه موردي: شهر نورآباد)

هم‌زمان با شكل‌گيري اولين اجتماع‏هاي بشر در طول تاريخ اتخاذ تدابيري جهت افزايش احساس امنيت و پيشگيري از وقوع جرايم در فضاهاي شهري مد نظر بوده است. برحسب رويكرد جامعه‌شناسي امنيت، نمي‏توان امنيت را به‌تنهايي به منزله يك وضعيت بدون ارتباط با عوامل اجتماعي آن تحليل كرد. يكى از عوامل غيرمادى مورد تأكيد براي تأمين امنيت مؤلفه‏هاي سرمايه اجتماعى است كه مي‏تواند افراد و گروه‏ها را در دستيابى به منافع عمومى، نظير امنيت و احساس آن، و نيز عملكرد مؤثر نهادهاى حكومتى يارى رساند. در اين خصوص تحقيق حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي و به منظور سنجش مؤلفه‏هاي سرمايه اجتماعي مؤثر بر احساس امنيت شهروندان و ارائه راهكارهايي جهت حذف عوامل ناامني شهر نورآباد انجام گرفت. ابزار تحقيق مبتني بر پرسشنامه با حجم نمونه 383 نفر بر اساس جدول مورگان بود كه به وسيله نمونه‌گيري تصادفي طبقه‏اي در سطح نواحي توزيع شد. نتايج بررسي‏ها نشان داد احساس امنيت شهروندان شهر نورآباد در سطح پاييني قرار دارد (69/8=t). همچنين بين عوامل سرمايه اجتماعي و احساس امنيت در نواحي شهر رابطه معناداري وجود دارد. با شناسايي اين عوامل در نواحي و مشخص شدن ميزان اثرگذاري آن‌ها مي‏توان با اقدامات مؤثر در پيشگيري از جرايم تدابيري را تدوين و اجرا كرد.