مشروعيت سنجي مداخله دولت خارجي در مخاصمه غير بين المللي: تأملي در بحران يمن

اصل عدم مداخله در امور داخلي و خارجي ساير دولت‌ها كه نتيجه مسلم اصل برابري دولت‌هاست، از جمله اصول مسلم حقوق بين‌الملل است كه نه‌تنها در منشور ملل متحد، بلكه در روابط بين‌المللي ميان دولت‌ها از جايگاه قابل ملاحظه‌اي برخوردار شده است. جايگاه تعيين‌كننده اين اصل در روابط بين‌المللي ميان دولت‌ها به گونه‌اي است كه در موارد متعددي زمينه‌اي براي تبديل وضعيت موجود به مخاصمه‌اي فعال را فراهم كرده و از همين روي نيز، واضعان منشور ملل متحد با تجارب سنگين جنگ‌هاي جهاني اول و دوم و با تكيه بر اصل «منع توسل به زور» كوشيدند تا دولت‌ها را از مداخله در امور يكديگر بازدارند. هرچند، رويه فعلي دولت‌ها در صحنه بين‌المللي مؤيد اين واقعيت است كه اصل عدم مداخله در موارد متعددي تابعي از مصالح و منافع ملي دولت‌ها در صحنه بين‌المللي شده و سنجش عيار مشروعيت و قانونمندي اين اصل، متأثر از منافع دولت‌هاست. در اين مقاله ضمن تحليل اصل منع مداخله دولت‌ها در رويه اخير بين‌المللي به تحليل مداخله عربستان سعودي در يمن و مشروعيت‌سنجي آن خواهيم پرداخت.