ارتباط حق بر غذا و سياست‌هاي تجارت جهاني كشاورزي: تعامل يا تقابل؟

حق بر غذا از اساسي‌ترين حقوق بشري به شمار مي‌رود كه تحقق آن زمينه‌ساز دستيابي به بسياري از حقوق بشري ديگر مي‌باشد؛ بنابراين، حق بر غذا از اهميت بسيار خاصي در چارچوب حقوق بين‌الملل بشر برخوردار است. از جمله مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار در تهيه مواد غذايي، كشاورزي‌ و چگونگي تجارت جهاني محصولات كشاورزي است. امروزه بخش اعظم اين تجارت تحت لواي قواعد سازمان جهاني تجارت انجام مي‌گيرد. حال پرسش اين است كه اين قواعد تا چه حد با اصول بنيادين حق بر غذا انطباق دارد؟ آيا تجارت جهاني محصولات كشاورزي به دسترسي حق بر غذاي مردمان ياري مي‌رساند يا از عوامل نقض آن مي‌باشد؟ اين مقاله اسناد حقوقي بين‌المللي را مورد بررسي قرار داده و با تحليل مقررات و رويه عملي سازمان جهاني تجارت به اين نتيجه مي‌رسد كه تجارت محصولات كشاورزي در چارچوب قواعد فعلي اين سازمان، ناقض تعهدات دولت‌هاي عضو نسبت به حق بر غذا مي‌باشد. بر اين اساس، اين مقاله پيشنهاد مي‌نمايد كه براي حصول اطمينان از احترام، حمايت و بر‌آوردن حق بر غذا بازبيني بنيادين اصول و مقررات سازمان جهاني تجارت در مورد محصولات كشاورزي‌ يك ضرورت اساسي است.