پيشگيري از بزه‌ديدگي كارمندان دادگستري در ايران: مورد پژوهشي شهر بروجرد

باتوجه‌به اينكه بزه‌ديده، يكي از اركان بسياري از جرايم را تشكيل مي‌دهد، امروزه ترديدي نيست كه تحقيق درباره بزه‌ديدگان و نقش آنان در وقوع جرايم، از لوازم يك سياست جنايي موفق است. در اين ميان، يكي از حوزه‌هايي كه كمتر موردتوجه بوده است، حوزه بزه‌ديدگي در نظام دادگستري است. اهميت مطالعه بزه‌ديدگي در نظام دادگستري از اين جهت است كه اين نظام براي مقابله با قانون‌شكني ايجاد شده، اما شواهد حاكي از وقوع ميزان قابل‌توجهي از جرم و بزه‌ديدگي در خود اين نظام است. پژوهش حاضر با استفاده از تكنيك پيمايشي و روش تحقيق كمّي و ابزار پرسشنامه و به شيوه تمام‌شماري، به بررسي عوامل بزه‌ديدگي كارمندان دادگستري شهر بروجرد در سال 1394 پرداخته است. نتايج تحقيق حاكي از اين است كه تعداد قابل‌توجهي از كارمندان دادگستري شهر بروجرد (30 درصد كاملاً و 5/22 درصد تا حدودي) بزه‌ديده جرايم به‌ويژه جرم توهين و تحقير واقع شده‌اند. به‌علاوه، عوامل ماهيت شغل، شرايط دشوار شغلي، ويژگي‌هاي ارباب‌رجوع (به‌ويژه ناآگاهي ايشان)، فقدان امكانات و تجهيزات كافي و مناسب، ويژگي‌هاي مكاني و ضعف تدابير مناسب حفاظتي و كنترل رسمي، نقش مهمي در بزه‌ديدگي كارمندان دادگستري داشته است.