بررسي اثربخشي درمان شناختي - رفتاري بر شاخص‌ توده بدني، اندازه دور كمر و باسن و ميزان عزت‌ نفس در زنان چاق متقاضي جراحي زيبايي شكم

Exploring the Effect of Cognitive-Behavioral Therapy on the Body Mass Index , Waist and Hip size and Self-Esteem on Obese Women Seeking the Abdominal Cosmetic Surgery

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر با توجه به شيوع روزافزون اختلال چاقي و پيامدهاي ناشي از آن، بررسي اثربخشي درمان شناختي- رفتاري كوتاه‌ مدت بر كاهش اندازه شاخص توده بدني، اندازه كمر و باسن و افزيش عزت نفس در زنان مبتلا به چاقي و متقاضي جراحي زيبايي شكم براي جايگزيني درمان شناختي - رفتاري به جاي استفاده از جراحي¬هاي زيبايي غير ضروري است. مواد و روش‌ها: روش آماري پژوهش حاضر طرح تحليل اندازه¬هاي مكرر با گروه كنترل است. جامعه آماري كليه مراجعه‌كنندگان داراي شاخص توده بدني بالاتر از 30 به متخصص جراحي عمومي و زيبايي براي جراحي زيبايي شكم شهر اصفهان بودند كه براي شركت در پژوهش از آن‌ها دعوت به عمل آمد. از بين اين افراد 30 نفر كه ملاك‌هاي ورود به پژوهش را داشتند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. به ‌منظور اندازه‌گيري متغيرهاي مورد نظر اين پژوهش شامل شاخص توده بدني، دور كمر، دور باسن و عزت ‌نفس، به ترتيب از ابزارهاي ترازو، متر و مقياس عزت‌نفس روزنبرگ (1965) استفاده شد. داده‌ها از طريق تحليل اندازه-هاي مكرر و آزمون¬هاي تعقيبي با استفاده از نرم‌افزار 23 SPSS مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان شناختي - رفتاري بر شاخص توده بدني و عزتنفس تأثير معنادار داشت، اما اين اثر بر اندازه كمر و باسن معنادار نبود. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين تحقيق درمان شناختي - رفتاري ميتواند به عنوان يك درمان مناسب و مقرون به صرفه براي افراد مبتلا به اختلال چاقي محسوب شده و باعث كاهش شاخص توده بدني و افزايش عزت نفس اين افراد ميگردد و در نتيجه ميتواند مانع از جراحي هاي غيرضروري در برخي از اين بيماران باشد.

Introduction & Objective: The increasing prevalence of obesity may lead to the significant negative health consequences. The current study aims to explore the effect of short-term cognitive-behavioral therapy on obesity and its related consequences. Materials & Methods: The present study used the pre-test-post-test experimental designed with a control group. The study population consisted of clients who have the BMI larger than 30 and referred to general and cosmetic surgeons for abdominal cosmetic surgery in Esfahan, Iran. Thirty clients who met the inclusion criteria were selected using the convenience sampling method and randomly assigned to intervention and control groups. The BMI, waist and hip circumferences, and self-esteem were measured using scales and meters and Rosenberg's self-esteem scale, respectively. Results: The results showed that cognitive-behavioral therapy had a significant effect on BMI and self-esteem. However, this effect was not significant in reducing sizes of waist and hip circumferences. Conclusions: The short-term cognitive-behavioral therapy can be considered as an appropriate and cost-effective treatment for people with obesity leading to increase the clients' self-esteem.