تاثير بهسازي نيروي انساني بر فشارهاي رواني شغلي با نقش ميانجي خودپنداره در دانشگاه علوم پزشكي شيراز

The Effect of Human Resource Development on Job Stress with Regard to the Mediator Role of Self Concept in Shiraz University of Medical Sciences

زمينه و هدف: فشار رواني شغلي يكي از دلايل ترك كار و انگيزه­‌ي پايين است و تقليل آن مي‌تواند پيامدهاي مثبتي براي سازمان داشته باشد. طبق مطالعات، بهسازي كاركنان و خودپنداره­ي مثبت آنها نسبت به محيط كار مي­تواند از فشارهاي رواني شغلي بكاهد. هدف اين پژوهش، بررسي تاثير بهسازي نيروي انساني بر فشارهاي رواني شغلي با توجه به نقش ميانجي خودپنداره كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهر شيراز مي‌باشد. روش بررسي: مطالعه­‌ي حاضر توصيفي، از نوع همبستگي است. جامعه‌­ي پژوهش شامل 584 نفر از كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي شهر شيراز در سال 1397 بود كه 234 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از سه پرسش‌­نامه­‌ي استاندارد انجام شد كه روايي محتوايي و پايايي آنها تاييد گرديد. براي تحليل آماري، از مدل­‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌ افزار Amos و SPSS استفاده شد. يافته­ها: نتايج نشان داد كه بهسازي نيروي انساني بر فشارهاي رواني شغلي كاركنان(ضريب مسير 0/778-) تاثير معكوس داشت. بهسازي نيروي انساني بر خودپنداره‌­ي كاركنان(ضريب مسير 0/843) تاثير مستقيم داشت، اما خودپنداره­‌ي كاركنان بر فشار رواني شغلي(ضريب مسير 0/166) تاثير نداشت. از آنجاكه مسير بهسازي نيروي انساني-خودپنداره و خودپنداره–فشارهاي رواني شغلي معني دار نبود، لذا بهسازي نيروي انساني بر فشارهاي رواني شغلي از طريق متغير ميانجي خودپنداره در سطح اطمينان 0/95 تاثير نداشت. نتيجه گيري: طبق نتيجه­‌ي پژوهش، بر اجراي بهسازي مستمر كاركنان در جهت ارتقاي مهارت­ها و توانايي­‌هاي آنها براي كاهش فشارهاي رواني شغلي تاكيد مي شود.

Background and Aim: Job stress is one of the reasons of low motivation and leaving one's job, and its reduction can have positive consequences. According to studies, staff's development and their positive self concept toward workplace can reduce job stress. The aim of this research is to study the effect of human resource development on job stress with regard to the mediator role of self concept in Shiraz University of Medical Sciences(SUMS). Materials and Methods: This is a correlational descriptive study. The research community included 584 staff members, of whom 234 were selected using Morgan's table in 2018. To collect data, 3 standard questionnaires were used, and their content validity and reliability were confirmed. For data analysis, structural equation modeling and Amos and SPSS softwares were used. Results: The findings showed that human resource development had a reverse effect on staff job stress(path coefficient -0.778). Moreover, human resource development had a direct effect on job stress(path coefficient 0.843), but staff self concept did not have any effect on job stress(path coefficient 0.166). Since the paths of human resource development-self concept and self concept-job stress were not meaningful, human resource development did not have any effect on job stress by way of the mediator variable of self concept in confidence level 0.95. Conclusion: According to the results of this study, conducting the staff's continuous development to promote their skills and abilities for declining job stress is emphasized.