رابطه هوش سازماني با مديريت بحران در سازمان هاي اطلاعاتي نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران

فاقد عنوان و چكيده لاتين

سازمان‌هاي اطلاعات نظامي با رصد مداوم محيط استراتژيك، شناسايي و شناخت تهديدات و فرصت‌هاي بالقوه و ارائه اطلاعات مناسب به واحدهاي عملياتي و پشتيباني، در تامين امنيت كشور نقش مهمي ايفا مي‌نمايند. بدليل گسترش فضاي متغير و پيچيده فعلي، قدرت ذهن بر قدرت بازو برتري يافته است. لذا بهره‌گيري از هوش سازماني مي‌تواند بهره‌وري را در سازمان افزايش دهد. هدف از اين پژوهش بررسي رابطه هوش سازماني و مولفه‌هاي آن با مديريت بحران در يكي از سامانه‌هاي اطلاعاتي نيروهاي مسلح ج.ا.ايران است. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي نيروهاي مسلح تشكيل داده كه به دليل محدوديت دسترسي و محدوديت‌هاي اجرايي با استفاده از روش «افراد در دسترس»، تعداد 65 نفر از مديران و كارشناسان سامانه اطلاعاتي به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده است. ابزار جمع آوري داده‌ها پرسشنامه 49 سوالي استاندارد آلبرخت (2010) براي سنجش هوش سازماني و پرسشنامه 12 سوالي محقق ساخته مدل الگوي چرخي‌شكل براي سنجش مديريت بحران مي‌باشد كه روايي آنان طبق نظر خبرگان و كارشناسان فعال مرتبط با اين حوزه مورد تائيد قرار گرفته و پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر (0/82 و 0/78) به‌دست آمده است. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن به كمك نرم افزار SPSS استفاده گرديد كه نتايج حاصل بيانگر آن است كه علاوه بر وجود رابطه معنادار و مثبت بين هوش سازماني و مديريت بحران، بين مولفه‌هاي هوش سازماني با مديريت بحران رابطه‌اي مثبت وجود دارد و در بين مولفه‌هاي هوش سازماني مولفه فشار عملكرد بيشترين همبستگي را با مديريت بحران دارا مي‌باشد. همچنين مشخص شد كه سطح هوش سازماني در سامانه اطلاعاتي مورد مطالعه در وضعيت مطلوب قرار ندارد.